علی سغدی. [ ع َ ی ِ س ُ ] ( اِخ ) ابن حسین بن محمد سغدی حنفی. فقیه بود و در سال 461 هَ. ق. در بخارا درگذشت. نسبت او به «سغد» از نواحی سمرقند است. او راست : 1- النتف فی الفتاوی. 2- شرح بر کتاب خصاف در ادب قاضی بر مذهب ابوحنیفه. 3- شرح الجامع الکبیر شیبانی ، در فروع فقه حنفی. ( از معجم المؤلفین از تاج التراجم ابن قطلوبغا ص 32 و الجواهر المضیئه قرشی ج 1 ص 361 و الفوائد البهیه لکنوی ص 121 و کشف الظنون ص 46 و هدیة العارفین ج 1 ص 691 ).
