علی سعیدی

نام اثر وی کلیات نسیم بهشت است که شامل غزلیات، قصائد، تضمینات و مسمطات می باشد. او این اشعار را در طی عمر ۸۸ ساله خود سرود. پس از مرگ او، تمامی اشعار وی توسط آخرین فرزندش گردآوری و ویرایش گردید. به علت گذر سال ها و آسیب دیدن بعضی از نسخه های خطی شاعر، جمع آوری و دسته بندی آنها چندین سال طول کشید. بعد از تلاش های بسیار، برای اولین بار گزیده اشعار علی سعیدی تحت عنوان «نسیم بهشت» در سال ۱۳۷۲ خورشیدی توسط حوزه هنری سازمان تبلیغات چاپ گردید و در نهایت بالغ بر ۵۰۰۰ بیت از اشعار وی در قالب دیوان اشعار «کلیات نسیم بهشت» در سال ۱۳۸۴ خورشیدی با حمایت معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد منتشر گردید.
از ویژگی های دیوان اشعار «کلیات نسیم بهشت»، تنوع قالب های شعری می باشد. این دیوان مشتمل بر غزلیات، قصائد، تضمینات و مسمطات می باشد. تضمینات آورده شده در این دیوان از بزرگانی چون حافظ، سعدی و خاقانی می باشد. از دیگر ویژگی های برجسته این دیوان، تضمین های بجا و سرودن اشعاری بسیار هماهنگ با آنها است، به گونه ای که تشخیص آنها از بیت های سروده شده توسط شاعر بسیار دشوار می باشد. اشعار علی سعیدی عمدتاً حاوی توحیدنامه، مدح ائمه اطهار و پند و اندرز می باشند. همچنین در بسیاری از اشعار، استفاده از واژه ایران یا دیگر واژه های شناخته شده اساطیری، بسیار مشهود می باشد.
غزل زیر از دیوان اشعار کلیات نسیم بهشت می باشد.
ابیات زیر بخشی از قصیده ای است که وی در مدح خامس آل عبا سروده است.
ابیات زیر بخشی از شعری است که در آن علی سعیدی از قصیده ایوان مدائن خاقانی شیروانی تضمین کرده است.
مسمط های سروده شده در این دیوان به صورت های مخمس و مسدس می باشند. در زیر ابیاتی از یک مخمس آورده شده است.
علی سعیدی در سحرگاه یکی از روزهای اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۷ خورشیدی در اثر سکتهٔ قلبی درگذشت. وی در امامزاده سید علی اصغر شهرستان ساوه به خاک سپرده شد.