علی زقاق. [ ع َ ی ِ زَق ْ قا ] ( اِخ ) ابن قاسم بن محمد تجیبی مغربی. مشهور به زقاق و مکنی به ابوالحسن. فقیه و شاعر و از مردم فاس بود. از غرناطة نیز دیدن کرد و نزد برخی از علمای آنجا بکسب دانش پرداخت و در سال 912 هَ. ق. درگذشت. او راست : 1- لامیه ای در علم قضاء. 2- المنهج المنتخب الی اصول عزیت فی المذهب. ( از معجم المؤلفین از ایضاح المکنون بغدادی ج 2 ص 398 و هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 740 و الاعلام زرکلی ج 5 ص 136 ).
