علی روحانی. [ ع َ ی ِ رُ ] ( اِخ ) ابن محمدبن سلامه روحانی مقری رحبی ، مکنّی به ابوالحسن. وی از قرائت و شناختن وجوه آن توانایی داشت و مدتی مصاحب صوفیان گشت و در طلب حدیث به بلاد مختلف سفر کرد سپس در مصر مسکن گزید و در همانجا درگذشت. نسبت او به «روحا» از قرای «رحبة» است. ( از معجم البلدان یاقوت : «روحا» ).
