علی رشتی. [ ع َ ی ِ رَ ] ( اِخ ) وی خطاط بود و شعر نیز می گفت.او در جوانی به اصفهان بیامد و در خط نستعلیق مهارت یافت و در آنجا مدح منوچهرخان بکرد. ( از الذریعه آقابزرگ طهرانی ج 9 ص 756 بنقل از المدایح المعتمدیة ).
