علی رجبی

لغت نامه دهخدا

علی رجبی. [ ع َ ی ِ رَ ج َ ] ( اِخ ) ابن یوسف بن حیدرةبن حسن رجبی ، ملقّب به شرف الدین و مکنّی به ابوالحسن. وی طبیب و حکیم و ادیب بود. در سال 583 هَ. ق.در دمشق متولد شد و در سال 667 هَ. ق. در همین شهردرگذشت. او راست : 1 - حواشی بر شرح ابن ابی صادق بر مسائل حنین. 2 - حواشی بر قانون ابن سینا. 3 - خلق الانسان و هیئة اعضائه و منفعتها. ( از معجم المؤلفین ج 7ص 265 ). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : الوافی صفدی ج 12 ص 331. عیون الابناء ابن ابی اصیبعة ج 2 ص 195. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 723. ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 439. هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 711.

پیشنهاد کاربران

بپرس