علی راوندی

لغت نامه دهخدا

علی راوندی. [ ع َ ی ِ وَ ] ( اِخ ) ابن فضل اﷲبن علی بن عبیداﷲ حسنی راوندی ، ملقب به عزالدین ، فقیه و مفسر و ادیب و نویسنده قرن هفتم هجری بود و در سال 599 هَ. ق. متولد شد و در سال 652 هَ. ق. درقید حیات بوده است. او راست : 1 - تفسیر القرآن. 2 -حسیب النسیب للحسیب النسیب. 3 - الطرازالمذهب فی ابرازالمذهب. 4 - مجمعالطوائف و منبع الطرائف. 5 - نثراللاَّلی لفخر المعالی. ( از معجم المؤلفین ج 7 ص 166 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس