علی رامشی

لغت نامه دهخدا

علی رامشی. [ ع َ ی ِ م ُ ] ( اِخ ) ابن محمدبن علی رامشی بخاری ضریر، ملقّب به حمیدالدین. فقیه و اصولی و محدث و مفسر بود و در سال 666 یا 667 هَ. ق. درگذشت. او راست : 1 - شرح النافع، در فروع فقه حنفی.2 - الفوائد، در فروع فقه حنفی. ( از معجم المؤلفین بنقل از تاج التراجم ابن قطلوبغا ص 34. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 2033. الفوائدالبهیه لکنوی ص 125، ایضاح المکنون بغدادی ج 2 ص 616. هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 711 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس