علی دروغینی. [ ع َ ی ِ دُ ] ( اِخ ) ( سپهسالار... ) وی ازسرداران ترکان خاتون مادر سلطان محمد خدابنده بود. و بواسطه دروغهای بزرگی که می گفت مشهور به «دروغینی » و یا «کوه دروغان » گشت. آنگاه که ترکان خاتون خوارزم را ترک گفت زمام کشور به دست این شخص افتاد و چون هیچ نوع خبرت و کفایتی نداشت ، اختلال کارها فزونی یافت و اموال دیوان طعمه مختلسان گشت. تا اینکه دو تن از نواب دیوان خوارزمشاه یعنی عمادالدین مشرف و شرف الدین وکیل ، به خوارزم آمدند و به نام خوارزمشاه به اداره امور دیوان پرداختند. و نیز هنگامی که جلال الدین خوارزمشاه پس از مرگ پدر خود از جزیره ٔآبسکون به خوارزم برگشت تا در مقابل حمله چنگیز به دفاع برخیزد سپهسالار علی کوه دروغان و اربوقا پهلوان و اغل حاجب و قتلغخان ( توخی پهلوان ملقّب به قتلغخان ) با سپاهیانی که از بیادوت و قبیله ترکان خاتون بودند گردآمدند و مصمم بر قتل جلال الدین شدند، زیرا آنان معتقد به ترکان خاتون و ولیعهد دست نشانده او یعنی قطب الدین ازلاغ شاه برادر جلال الدین بودند. بدرالدین اینانج از این موضوع اطلاع یافت و جلال الدین را آگاه کرد و او با سیصد سوار و تیمورملک ( دمرملک ) که والی شهر خجند بود گریخت. رجوع به تاریخ مفصل ایران ، مغول چ عباس اقبال ص 43 و تاریخ جهانگشای جوینی چ لیدن ج 1 ص 97 و 98 و سیرة جلال الدین منکبرنی چ هوداس ص 55 شود.
