علی دده. [ ع َ دَ دَ ] ( اِخ ) ابن مصطفی موستاری سکتواری ، ملقّب به علاءالدین و مشهور به علی دده و شیخ التربة.وی صوفی بود و در شهر موستار متولد شد و سپس ساکن مکه مکرمه گردید و در سال 1007 هَ. ق. در قلعه صولنق شهید شد. او راست : 1 - تمکین المقام فی مسجدالحرام. 2 - خواتم الحکم و حل الرموز و کشف الکنوز لما فیها من لطائف العلوم و الحکم. 3 - فضائل الجهاد. 4 - محاضرةالاوائل و مسامرةالاواخر. 5 - مواقف الاخرة و اللطائف الفاخرة. ( از معجم المؤلفین ج 7 ص 243 ) ( از الاعلام زرکلی ). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : کشف الظنون حاجی خلیفه ص 91 و سایر صفحات. الجوهرالاسنی خانجی ص 104. هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 750. اکتفاءالقنوع فندیک ص 377. فهرس الخدیویة ج 5 ص 141 و ج 6 ص 137. ایضاح المکنون بغدادی ج 2 ص 196. الکشاف طلس ص 138.
فرهنگ فارسی
ابن مصطفی موستاری سکتواری ملقب به علائ الدین و مشهور به علی دده و شیخ التربه وی صوفی بود و در شهر موستار متولد شد و سپس ساکن مکه مکرمه گردید و در سال ۱٠٠۷ قمری در قلعه صولنق شهید شد
