علی خیقانی. [ ع َ ی ِ خ َ ] ( اِخ ) ابن حسین خیقانی حلی نجفی. لقب او در «مصنفی علم الرجال » به صورت «خاقانی » ضبط شده است. وی فقیه و اصولی بود که در بیست وششم یا بیست وهفتم رجب سال 1334 هَ. ق. در نجف اشرف درگذشت. و از جمله اساتید او شیخ انصاری و میرزای شیرازی و شیخ راضی و شیخ محمدحسین کاظمی و شیخ زین العابدین مازندرانی و شیخ علی بن میرزا خلیل طهرانی بوده اند. «خیقانی » منسوب است به «خیقان » که محلی است در سواد عراق. او راست : 1 - تعلیق بر فوائد آقا بهبهانی ، درعلم رجال. 2- رساله ای در تمام ابواب اصول. 3 - رساله ای در مهمات فقه و قواعد آن. 4 - شرح اللمعة الدمشقیة. ( از مصنفی علم الرجال آقابزرگ طهرانی ص 316 ) ( از معجم المؤلفین بنقل از اعیان الشیعه عاملی ج 41 ص 133 ).
