علی خوئی. [ ع َ ی ِ خ ُ ] ( اِخ ) ابن علیرضا خوئی. شاعر بود ( 1292 - 1350 هَ. ق. ). او را دیوان شعری است محتوی بر اشعار عربی و فارسی. ( از الذریعه آقابزرگ طهرانی ج 9 ص 745 بنقل از الحدیقة المبهجه اردوبادی ).
فرهنگ فارسی
ابن علیرضا خوئی شاعر بود ( ۱۲۹۲ تا ۱۳۵٠ قمری ) او را دیوان شعری است محتوی بر اشعار عربی و فارسی
