علی حویزی. [ ع َ ی ِ ح ُ وَ ] ( اِخ ) ( سید علی خان... ) ابن خلف بن عبدالمطلب بن حیدربن محمدبن فلاح موسوی حسینی مشعشعی حویزی. محدث و مفسر و ادیب و شاعر و از حکام حویزة بوده است. وی در سال 1088 هَ. ق. درگذشت. او راست : 1 - خیر جلیس و نعم انیس ، که دیوان شعر اوست به زبان عربی. 2 - خیرالمقال فی مدح النبی الکریم و الاَّل. 3 - شرح قصیده اش در ادب و نبوت و امامت ، در چهارمجلد. 4 - النورالمبین فی الحدیث ، در چهار مجلد. ( ازمعجم المؤلفین بنقل از هدیةالعارفین ج 1 ص 762. ایضاح المکنون ج 1 ص 440 و سایر صفحات. و فوائدالرضویه عباس قمی ج 1 ص 290. تذکره متبحرین ص 487 ) ( از الذریعه آقابزرگ طهرانی ج 9 ص 755 بنقل از سلافةالعصر ص 545. المخطوطات العربیه کورکیس عواد ص 19. امل الاَّمل شیخ حر ). علی حویزی. [ ع َ ی ِ ح ُ وَ ] ( اِخ ) ابن رضی الدین بن علی بن احمدبن محیی الدین جامعی عاملی حویزی. رجوع به علی جامعی شود.
فرهنگ فارسی
ابن رضی الدین بن علی بن احمد بن محیی الدین جامعی عاملی حویزی
