علی حلبی
لغت نامه دهخدا
علی حلبی. [ ع َ ی ِ ح َ ل َ ] ( اِخ ) ابن ابراهیم بن احمدبن علی بن عمر حلبی قاهری شافعی ،ملقّب به نورالدین و مکنّی به ابوالحسن. وی مورخ و فقیه و اصولی و نحوی و لغوی و صوفی بود و در سال 975هَ. ق. در مصر متولد شد و در آخر شعبان سال 1044 هَ. ق. در قاهره درگذشت. او را تألیفات بسیاری است که از آن جمله است : 1 - انسان العیون فی سیرةالامین المأمون علیه الصلاة و السلام ، در سه مجلد. 2 - حاشیه برشرح ورقات ، از جلال محلی. 3 - زهرالمزهر فی مختصر المزهر، در لغت. 4 - فرائدالعقود العلویة فی حل الفاظ شرح الازهریة، در نحو. 5 - النصیحةالعلویة فی بیان حسن طریقة السادةالاحمدیة. ( از معجم المؤلفین ج 7 ص 3 ). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : التذکره طاهر جزائری. فهرس المؤلفین. خلاصةالاثر ج 3 ص 122. هدیةالعارفین ج 1 ص 755. فهرس الفهارس ج 1 ص 255. المخطوطات التاریخیة ص 45. فهرس دارالکتب المصریة ج 2 ص 145و ج 5 ص 45 و ج 6 ص 207. ایضاح المکنون ج 1. کشف الظنون ص 180. فهرس التیموریة ج 1 ص 93 و ج 3 ص 78. الکشاف ص 51. فهرس مخطوطات الزاهریة ج 6 ص 23. فهرس الازهریة ج 2 ص 498 و ج 6ص 206. فهرس الخدیویة ج 2 ص 141 و ج 3 و ج 4 و ج 5 و ج 6.
علی حلبی. [ ع َ ی ِ ح َ ل َ ] ( اِخ ) ابن ابی الفضل حسن بن ابی المجد، مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علاءالدین حلبی شود.
علی حلبی. [ ع َ ی ِح َ ل َ ] ( اِخ ) ابن صدقةبن علی بانقوسی حلبی مصری شافعی ، ملقّب به علاءالدین. رجوع به علی بانقوسی شود.
علی حلبی. [ ع َ ی ِح َ ل َ ] ( اِخ ) ابن عبدالعزیزبن ابی محمد خلیعی موصلی حلبی ، مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی خلیعی شود.
علی حلبی. [ ع َ ی ِ ح َ ل َ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲبن یوسف بیری حلبی ، ملقّب به علاءالدین. رجوع به علی بیری شود.
علی حلبی. [ ع َ ی ِ ح َ ل َ ] ( اِخ ) ابن علی بن عبداﷲ حلبی حنفی ، فقیه بود و نزد ابراهیم حلبی تحصیل کرد. وی در سال 967 هَ. ق. درگذشت. او راست : شرح ملتقی الابحر، درفروع فقه حنفی. ( از معجم المؤلفین بنقل از کشف الظنون حاجی خلیفه ص 1814. هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 746 ).بیشتر بخوانید ...
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید