علی حضرمی

لغت نامه دهخدا

علی حضرمی. [ ع َ ی ِ ح َ رَ ] ( اِخ ) ابن حسن بن عبداﷲ عطاس حضرمی باعلوی. رجوع به علی عطاس شود.

علی حضرمی. [ ع َ ی ِ ح َ رَ ] ( اِخ ) ابن دَزی حضرمی. محدث بود و از زیدبن ارقم روایت کرد. ( از تاج العروس ) ( منتهی الارب ).

علی حضرمی. [ ع َ ی ِ ح َ رَ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲ باراس دوعنی حضرمی. رجوع به علی دوعنی شود.

علی حضرمی. [ ع َ ی ِ ح َ رَ ] ( اِخ ) ابن محمدبن احمدبن جدیدبن علی بن محمدبن جدید حضرمی تریمی شافعی ،مشهور به ابن جدید. محدث بود و در سال 620 هَ. ق. درگذشت. او را چهل حدیث است در فضائل اعمال. ( از معجم المؤلفین بنقل از هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 705 ).

علی حضرمی. [ ع َ ی ِ ح َ رَ ] ( اِخ ) ابن محمدبن علی بن محمد حضرمی رندی اشبیلی اندلسی ، مشهور به ابن خروف و مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی اشبیلی شود.

علی حضرمی. [ ع َ ی ِ ح َ رَ ] ( اِخ ) ابن مؤمن بن محمدبن علی حضرمی اشبیلی ، مشهور به ابن عصفور و مکنّی به ابوالحسن. رجوع به ابن عصفور و علی ( ابن مؤمن بن... ) شود.

فرهنگ فارسی

ابن مومن بن محمد بن علی حضرمی اشبیلی مشهور به ابن عصفور و مکنی به ابوالحسن

پیشنهاد کاربران

بپرس