علی حرالی. [ ع َ ی ِ ح َ ل ْ لی ] ( اِخ ) ابن احمدبن حسن بن ابراهیم تجیبی اندلسی مالکی ، مشهور به حرالی ( منسوب به حرالة از اعمال مرسیة ). عالم در تفسیر قرآن و اصول و فرایض و هیئت و منطق و طبیعیات و الهیات بود. اصل وی از اندلس بود و در مراکش تولد یافت. وی نحو را نزد ابن خروف آموخت و در شهرهای بسیاری گردش کرد. و عهده دار توقیت در جامع ملک مؤید شد. وفاتش در حماة از شهرهای شام در سال 637 یا 638 هَ. ق. بوده است. او راست : 1 - الایمان التام بالنبی علیه الصلاة و السلام. 2 - شمس مطالعالقلوب و بدرطوالعالغیوب. 3 - اللمعة فی حل الکواکب السبعة. 4 - مفتاح الباب المقفل لفهم القرآن المنزل ، در تفسیر. 5 - الوافی فی علم الفرائض. ( از معجم المؤلفین ). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : سیرالنبلاء ج 13 ص 231. فهرس مخطوطات الظاهریة. نفح الطیب ج 7 ص 167. المیزان ج 2ص 218. لسان المیزان ج 4 ص 204. نیل الابتهاج ص 201. طبقات المفسرین ص 22. عنوان الدرایة ص 85. شذرات الذهب ج 5 ص 89.کشف الظنون ص 89 ایضاح المکنون ج 2 ص 523. دلیل مورخ المغرب ص 270. هدیةالعارفین ج 1 ص 707. بروکلمن ج 1 ص 735.