علی حائری
لغت نامه دهخدا
علی حائری. [ ع َ ی ِ ءِ ] ( اِخ ) ابن حسین بن علی بن محمد بغدادی حائری ، مشهور به درویش. رجوع به علی بغدادی شود.
علی حائری. [ ع َ ی ِ ءِ ] ( اِخ ) ابن عبدالحسین بن علی اصغر حائری ایروانی. فقیه و اصولی بود و به سال 1301 هَ. ق. درگذشت او راست : 1- حاشیه بر کفایة. 2 - کتاب الطهارة. ( از معجم المؤلفین بنقل از اعیان الشیعة ج 41 ص 291 ).
علی حائری. [ ع َ ی ِ ءِ ] ( اِخ ) ابن محمدبن علی بن ابی المعالی الصغیربن ابی المعالی الکبیر طباطبائی اصفهانی کاظمی حائری شیعی امامی. رجوع به علی طباطبائی شود.
علی حائری. [ ع َ ی ِ ءِ ] ( اِخ ) ابن محمدحسین شهرستانی حائری. رجوع به علی شهرستانی شود.
علی حائری. [ ع َ ی ِ ءِ ] ( اِخ ) ابن منصوربن محمدبن ابی المعالی بن احمد حسینی کازرانی الاصل حائری المولد، مشهور به علی الکبیر. رجوع به علی کبیر شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید