علی جباری ( زادهٔ ۲۹ تیر ۱۳۲۵ در تهران ) بازیکن پیشین تاج تهران و تیم ملی فوتبال ایران، کارشناس فوتبال و دارنده نشان طلای فوتبال آسیا است. جباری در سال ۱۳۴۹ با تاج قهرمان آسیا شده است و در دو قهرمانی نخست تیم ملی فوتبال ایران در جام ملت های آسیا در سال های ۱۹۶۸ و ۱۹۷۲ و قهرمانی بازی های آسیایی ۱۹۷۴ عضو تیم ملی ایران بوده است. علی جباری از اواخر دهه چهل تا اواسط دهه پنجاه کاپیتان تاج بود.
... [مشاهده متن کامل]
علی جباری ۲۹ تیرماه ۱۳۲۵ در تهران به دنیا آمد. کارمند صنایع نظامی ( وزارت دفاع ) بود و در حال حاضر نیز بازنشسته این سازمان است. در سال ۱۳۴۶ ازدواج کرد. علاقه جباری به فوتبال از زمان تحصیل آغاز شد. او برای تحصیل به آموزشگاه حرفه صنایع نظامی واقع در خیابان ژاله می رفت و از همان زمان در مدرسه با توپ پلاستیکی فوتبال می کرد. کم کم پا را از مدرسه فراتر گذاشت و خرابه های یخچال و جالیزهای شهباز وعده گاه او و دوستانش برای دنبال توپ دویدن شد. در همین حین پایش به زمین شماره ۴ اکبرآباد باز شد. علی هنگام بازی بزرگترها پشت دروازه می ایستاد و بازی آنها را تماشا می کرد. وقتی توپ به پشت دروازه می آمد آن را برمی داشت و به سمت بازیکنان داخل میدان شوت می کرد.
جباری که در مسابقات محلی در خط دفاع بازی می کرد در تیم جدیدش یک باره سر از خط هافبک درآورد. مربی او در راه آهن رسول مددنوعی بود. جباری سه سال در راه آهن ماند و سپس در سال ۱۳۴۴راهی تاج شد و تا پایان دوره بازیکنی خود به م
در آن زمان رقابت های فوتبال درون استان ها برگزار می شد و جباری همراه با تیم تاج سه عنوان قهرمانی در مسابقات فوتبال باشگاه های تهران در سال های ۱۳۴۸، ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱ به دست آورد. در سال ۱۳۴۹ بازی های فوتبال در ایران از شکل استانی خارج شد و به صورت سراسری برگزار شد. قهرمانی دوره نخست لیگ سراسری فوتبال که با نام جام منطقه ای برگزار شد نیز به تاج رسید. علی جباری بهترین بازیکن آن جام شد. نخستین جام قهرمانی باشگاه استقلال در سطح قاره آسیا در سال ۱۳۴۹ به موزه این باشگاه افزوده شد و علی جباری عضوی از آن تیم بود. سال ۱۳۵۳ علی جباری جام تخت جمشید را برای باشگاه تاج بالای سر برد.
جباری از سال ۱۳۴۹ و در حالی که ۲۴ سال سن داشت در حضور بازیکنان بزرگ و ملی پوش تاج کاپیتان آبی پوشان شد. خداحافظی زودهنگام او از فوتبال در ۲۹ سالگی پایان حضور او در این تیم بود.
... [مشاهده متن کامل]
علی جباری ۲۹ تیرماه ۱۳۲۵ در تهران به دنیا آمد. کارمند صنایع نظامی ( وزارت دفاع ) بود و در حال حاضر نیز بازنشسته این سازمان است. در سال ۱۳۴۶ ازدواج کرد. علاقه جباری به فوتبال از زمان تحصیل آغاز شد. او برای تحصیل به آموزشگاه حرفه صنایع نظامی واقع در خیابان ژاله می رفت و از همان زمان در مدرسه با توپ پلاستیکی فوتبال می کرد. کم کم پا را از مدرسه فراتر گذاشت و خرابه های یخچال و جالیزهای شهباز وعده گاه او و دوستانش برای دنبال توپ دویدن شد. در همین حین پایش به زمین شماره ۴ اکبرآباد باز شد. علی هنگام بازی بزرگترها پشت دروازه می ایستاد و بازی آنها را تماشا می کرد. وقتی توپ به پشت دروازه می آمد آن را برمی داشت و به سمت بازیکنان داخل میدان شوت می کرد.
جباری که در مسابقات محلی در خط دفاع بازی می کرد در تیم جدیدش یک باره سر از خط هافبک درآورد. مربی او در راه آهن رسول مددنوعی بود. جباری سه سال در راه آهن ماند و سپس در سال ۱۳۴۴راهی تاج شد و تا پایان دوره بازیکنی خود به م
در آن زمان رقابت های فوتبال درون استان ها برگزار می شد و جباری همراه با تیم تاج سه عنوان قهرمانی در مسابقات فوتبال باشگاه های تهران در سال های ۱۳۴۸، ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱ به دست آورد. در سال ۱۳۴۹ بازی های فوتبال در ایران از شکل استانی خارج شد و به صورت سراسری برگزار شد. قهرمانی دوره نخست لیگ سراسری فوتبال که با نام جام منطقه ای برگزار شد نیز به تاج رسید. علی جباری بهترین بازیکن آن جام شد. نخستین جام قهرمانی باشگاه استقلال در سطح قاره آسیا در سال ۱۳۴۹ به موزه این باشگاه افزوده شد و علی جباری عضوی از آن تیم بود. سال ۱۳۵۳ علی جباری جام تخت جمشید را برای باشگاه تاج بالای سر برد.
جباری از سال ۱۳۴۹ و در حالی که ۲۴ سال سن داشت در حضور بازیکنان بزرگ و ملی پوش تاج کاپیتان آبی پوشان شد. خداحافظی زودهنگام او از فوتبال در ۲۹ سالگی پایان حضور او در این تیم بود.
