علی جابی زاده

لغت نامه دهخدا

علی جابی زاده. [ ع َ ی ِ دَ ] ( اِخ ) ابن شاکر موستاری ( علی فهمی بن... )، مشهور به جابی زاده. ادیب بود. و در ابتدا در بلاد هرسک فتوی می داد سپس به قسطنطنیه مهاجرت کرد و در دارالفنون آنجا به سمت مدرس زبان و ادبیات عرب تعیین گردید. او راست : 1- حسن الصحابة فی شرح اشعار الصحابة، که در سال 1326 هَ. ق. از تألیف آن فراغت یافت. 2 - شرح لامیه ابی طالب که آن را «طلبةالطالب فی شرح لامیة ابی طالب » نامیده است. ( از معجم المؤلفین بنقل از فهرس المؤلفین بالظاهریة. الجوهر الاسنی خانجی ص 106. معجم المطبوعات سرکیس ص 1366. فهرس دارالکتب المصریة ج 3 ص 85 ).

فرهنگ فارسی

ابن شاکر موستاری مشهور به جابی زاده ادیب بود و در ابتدا در بلاد هرسک فتوی میداد سپس به قسطنطنیه مهاجرت کرد و در دارالفنون آنجا بسمت مدرس زبان و ادبیات عرب تعیین گردید

پیشنهاد کاربران

بپرس