علی بیاضی
لغت نامه دهخدا
علی بیاضی. [ ع َ ی ِ ب َ ] ( اِخ ) ابن محمدبن علی بن محمدبن یونس بیاضی عاملی نباطی ، ملقّب به زین الدین و مکنّی به ابومحمد. متکلم بود و در سال 877 هَ. ق. درگذشت. او راست : 1 - ارجوزه ذخیرةالایمان. 2 -الرسالةالیونسیة فی شرح المقالةالتکلیفیة للشهید الاول. 3 - الصراط المستقیم الی مستحقی التقدیم. 4 - فاتح الکنوز المحروزة فی نظم الارجوزة، که تمام این چهار کتاب در علم کلام است. 5 - المقام الاسنی فی تفسیر اسمأاﷲ الحسنی. ( از معجم المؤلفین بنقل از اعیان الشیعه عاملی ج 42 ص 31. هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 376 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید