علی بکری

لغت نامه دهخدا

علی بکری. [ ع َ ی ِ ب َ ] ( اِخ ) ابن عیاد تستری بکری فاسی مغربی. رجوع به علی تستری شود.

علی بکری. [ ع َ ی ِ ب َ ] ( اِخ ) ابن محمدبن احمدبن علی بن یحیی بکری زیدی یمنی. متوفی در بیست وهشتم رمضان سال 882 هَ. ق. او راست : 1 - شرح مقدمةالازهار. 2 - شرح مقدمه بیان ابن مظفر. 3 - شرح منهاج قرشی. ( از معجم المؤلفین بنقل از البدرالطالع شوکانی ج 1 ص 492 ).

علی بکری. [ ع َ ی ِ ب َ ] ( اِخ ) ابن محمدبن عبدالرحمان بن احمدبن محمد بکری صدیقی مصری شافعی ، مکنّی به ابوالحسن. فقیه و شاعر بود و در سال 952 هَ. ق. در قاهره در گذشت. او راست : 1 - حاشیه بر شرح محلی. 2 - شرح الروض.3 - شرح اللباب. 4 - الکنز فی شرح المنهاج للنووی. 5 - نبذة فی فضائل النصف من شعبان. ( از معجم المؤلفین بنقل از هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 744. الکواکب السائره غزی ج 2 ص 194. شذرات الذهب ابن عماد ج 8 ص 292 ).

علی بکری. [ ع َ ی ِ ب َ ] ( اِخ ) ابن محمد شریف بکری موصلی. از منجمان و احکامیان متقدم بود. او راست : برهان الکفایة، در علم احکام نجوم به عربی ، که ظاهراً در اواخر قرن ششم هجری تألیف شده است. مؤلف در کتاب خود از عمربن فرخان طبری ، ماشأاﷲ، یعقوب بن اسحاق کندی و ابومعشر بلخی که همگی از قدمای حکما و منجمان و احکامیان و از معاصران خلفای اوایل عباسی هستند، نقل می کند. این کتاب را ملاعلی قوشچی ( متوفی درسال 879 هَ. ق. ) به فارسی ترجمه کرده با انشائی خوش و در نهایت قدمت و دیرینگی. نسخه ای از این ترجمه علی قوشچی در کتابخانه لغت نامه دهخدا موجود است.

علی بکری. [ ع َ ی ِ ب َ ] ( اِخ ) ابن محمد یمنی بکری. متوفی در سال 883 هَ. ق. او راست : 1 - شرح مقدمةالازهار. 2- شرح مقدمةالبیان ابن مظفر. 3 - شرح منهاج قرشی. ( از معجم المؤلفین بنقل از هدیةالعارفین ج 1 ص 737 ).

علی بکری. [ ع َ ی ِ ب َ ] ( اِخ ) ابن محمودبن محمدبن مسعودبن محمودبن محمدبن محمدبن محمدبن عمر شاهرودی بسطامی هروی رازی فخری بکری حنفی ، مشهور به مصنفک و ملقّب به علاءالدین. رجوع به علی مصنفک شود.

علی بکری. [ ع َ ی ِ ب َ ] ( اِخ ) ابن یعقوب بن جبریل بن عبدالمحسن بکری مصری شافعی ، ملقّب به نورالدین و مکنّی به ابوالحسن. مفسر و بیانی بود. ( 673 - 724 هَ. ق. ). او راست : 1 - تفسیر سورة الفاتحة. 2 - الحکم. 3 - کتابی در بیان. ( از معجم المؤلفین ج 7 ص 262 ). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : الوافی صفدی ج 12 ص 244. البدایه ابن کثیر ج 14 ص 114. شذرات الذهب ابن عماد ج 6 ص 66. طبقات الشافعیه سبکی ج 6 ص 242. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 455.

فرهنگ فارسی

ابن یعقوب بن جبریل بن عبدالمحسن بکری مصری شافعی ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالحسن مفسر و بیانی بود

پیشنهاد کاربران

بپرس