میر سید علی بهبهانی بن میر سید محمد موسوی بهبهانی ( زادهٔ ۱۳۰۲ ه. ق – درگذشتهٔ ۱۳۹۵ ه. ق ) علامه، ادیب، متکلم، فقیه جامع الشرایط و مرجع تقلید بود. نیاکان وی از دهدشت به بهبهان آمده، در آنجا اقامت کردند و قبر جد او آقامیر دهدشتی در دهدشت، از قبرهای مورد زیارت است.
... [مشاهده متن کامل]
سید علی، دروس مقدماتی را در بهبهان، نزد میرزا محمدحسن بهبهانی، عبدالرسول بهبهانی، سید محمد ناظم الشریعه بهبهانی و علمای دیگر بهبهان فراگرفت.
اواخر سال ۱۳۲۲ ق برای ادامه تحصیل عازم نجف شد. در آن هنگام، مجتهد متجزّی بود که این اصطلاح در علوم حوزوی بدین معناست که قدرت تجزیه و تحلیل علوم فقه را داشت و خودش از خودش میتوانست تقلید کند ولی عوام از او نمی توانستند تقلید کنن. وی در نجف در درس آخوند خراسانی و سید محمد کاظم یزدی و سید محسن کوه کمری شرکت کرد و سطح عالی فقه و اصول را فراگرفت و مرجع تقلید شد. در سال ۱۳۲۸ قمری به بهبهان برگشت و به تدریس پرداخت و سال بعد عازم عتبات عالیات شد. به علت بیماری یک سال بیش تر در عراق نماند و به شهر بهبهان برگشت. وی ۷ سال در حوزه علمیّه بهبهان، به تدریس پرداخت و در سال ۱۳۳۸ قمری برای سومین بار عازم نجف شد. وی همراه خانواده به سوی عراق حرکت کرد. بیماری همسرش در راه، سبب شد تا مدتی در رامهرمز بماند و برخی از مردم رامهرمز از او خواستند تا در شهرستان اقامت کند. بهبهانی ۲۳ سال ( ۱۳۳۹–۱۳۶۲ قمری ) در رامهرمز ماند و بیش تر مردم رامهرمز از وی تقلید می کردند. او به علت مدت زمان سکونت در رامهرمز، به بهبهانی رامهرمزی هم معروف است. وی در سال ۱۳۶۲ قمری برای چهارمین بار به قصد زیارت به عتبات عالیات رفت و در کربلا اقامت گزید. او ۲ سال در حوزه علمیّه کربلا به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت و بعد از آن به نجف رفت و در نجف به تدریس خارج فقه پرداخت. در سال ۱۳۶۵ هجری قمری عازم رامهرمز شد و در سال ۱۳۷۰ هجری قمری به اهواز رفت و در آن جا مشغول تدریس شد.
• شیخ سلیمان بهبهانی
• میرزا محمدحسن بهبهانی
• عبدالرسول بهبهانی
• سید محمد ناظم الشریعه بهبهانی
• آخوند خراسانی
• سید محمد کاظم یزدی
• سید محسن کوه کمری
یکی از علماء قرن چهاردهم هجری قمری استان کهگیلویه بویراحمد، میر محمد لطیف ابن میر احمد ابن میرمومن موسوی رضا توفیقی است. او بیش از ۱۳ سال ابتدا باتوجه به سابقه تحصیل درشیراز و در ابتدای ورود سید علی، مدرس وی بود. سپس همدرس و هم بحث و هم حجره سید علی بهبهانی ماند. او زودتر از سیدعلی بهبهانی به حوزه علمیه رفت و در مدرسه علمیه منصوریه شیراز از محمدجعفر محلاتی، سید علی کازرونی، علی ابیوردی و عبدالنبی فخر السلام آل عصفور و در بهبهان از سلیمان بهبهانی، اسدالله شیخ الشریعه، محمد حسن بهبهانی، عبدالرسول بهبهانی و سید محمد ناظم الشریعه ادبیات، منطق، فقه، اصول، هیئت و علم حساب را آموخت و به مقام بالای علمی و درجه اجتهاد رسید. سرانجام سید محمد ناظم الشریعه به هر دوی آنها گفت آنچه که لازم بود آموختید و به مرتبه اجتهاد نائل شدید، جهت اینکه علماء نجف شما را بشناسند به آنجا نیز هجرت نمایید.
... [مشاهده متن کامل]
سید علی، دروس مقدماتی را در بهبهان، نزد میرزا محمدحسن بهبهانی، عبدالرسول بهبهانی، سید محمد ناظم الشریعه بهبهانی و علمای دیگر بهبهان فراگرفت.
اواخر سال ۱۳۲۲ ق برای ادامه تحصیل عازم نجف شد. در آن هنگام، مجتهد متجزّی بود که این اصطلاح در علوم حوزوی بدین معناست که قدرت تجزیه و تحلیل علوم فقه را داشت و خودش از خودش میتوانست تقلید کند ولی عوام از او نمی توانستند تقلید کنن. وی در نجف در درس آخوند خراسانی و سید محمد کاظم یزدی و سید محسن کوه کمری شرکت کرد و سطح عالی فقه و اصول را فراگرفت و مرجع تقلید شد. در سال ۱۳۲۸ قمری به بهبهان برگشت و به تدریس پرداخت و سال بعد عازم عتبات عالیات شد. به علت بیماری یک سال بیش تر در عراق نماند و به شهر بهبهان برگشت. وی ۷ سال در حوزه علمیّه بهبهان، به تدریس پرداخت و در سال ۱۳۳۸ قمری برای سومین بار عازم نجف شد. وی همراه خانواده به سوی عراق حرکت کرد. بیماری همسرش در راه، سبب شد تا مدتی در رامهرمز بماند و برخی از مردم رامهرمز از او خواستند تا در شهرستان اقامت کند. بهبهانی ۲۳ سال ( ۱۳۳۹–۱۳۶۲ قمری ) در رامهرمز ماند و بیش تر مردم رامهرمز از وی تقلید می کردند. او به علت مدت زمان سکونت در رامهرمز، به بهبهانی رامهرمزی هم معروف است. وی در سال ۱۳۶۲ قمری برای چهارمین بار به قصد زیارت به عتبات عالیات رفت و در کربلا اقامت گزید. او ۲ سال در حوزه علمیّه کربلا به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت و بعد از آن به نجف رفت و در نجف به تدریس خارج فقه پرداخت. در سال ۱۳۶۵ هجری قمری عازم رامهرمز شد و در سال ۱۳۷۰ هجری قمری به اهواز رفت و در آن جا مشغول تدریس شد.
• شیخ سلیمان بهبهانی
• میرزا محمدحسن بهبهانی
• عبدالرسول بهبهانی
• سید محمد ناظم الشریعه بهبهانی
• آخوند خراسانی
• سید محمد کاظم یزدی
• سید محسن کوه کمری
یکی از علماء قرن چهاردهم هجری قمری استان کهگیلویه بویراحمد، میر محمد لطیف ابن میر احمد ابن میرمومن موسوی رضا توفیقی است. او بیش از ۱۳ سال ابتدا باتوجه به سابقه تحصیل درشیراز و در ابتدای ورود سید علی، مدرس وی بود. سپس همدرس و هم بحث و هم حجره سید علی بهبهانی ماند. او زودتر از سیدعلی بهبهانی به حوزه علمیه رفت و در مدرسه علمیه منصوریه شیراز از محمدجعفر محلاتی، سید علی کازرونی، علی ابیوردی و عبدالنبی فخر السلام آل عصفور و در بهبهان از سلیمان بهبهانی، اسدالله شیخ الشریعه، محمد حسن بهبهانی، عبدالرسول بهبهانی و سید محمد ناظم الشریعه ادبیات، منطق، فقه، اصول، هیئت و علم حساب را آموخت و به مقام بالای علمی و درجه اجتهاد رسید. سرانجام سید محمد ناظم الشریعه به هر دوی آنها گفت آنچه که لازم بود آموختید و به مرتبه اجتهاد نائل شدید، جهت اینکه علماء نجف شما را بشناسند به آنجا نیز هجرت نمایید.
