علی بهانه گیر. [ ع َ ب َ ن َ / ن ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از کسی که بر هر چیز اعتراض آرد و به هیچ امر دل خوش نکند. ( امثال وحکم دهخدا ).
