علی بن محمد نسفی بزدوی

[ویکی فقه] علی بن محمّد بن حسین بن عبدالکریم بن موسی نسفی بَزدَوی، مشهور به ابوالعسر، از فقهای بزرگ حنفی ماوراءالنهر در قرن پنجم می باشد.
یاقوت حموی بزدوی را بزده، سمعانی و سمرقندی، به صورت پزدوی ضبط کرده اند. لقب مشهور و خاصِّ وی «فخرالاسلام» است («و هوالمراد عندالاطلاق»؛ که در برخی کتب تراجم «فجرالاسلام» آمده که ظاهراً ناشی از تصحیف است. همچنین ابن خلدون لقب او را سیف الاسلام ذکر کرده است.
سبب شهرت بَزدَوی به ابوالعسر
سبب شهرت وی به ابوالعسر، سختی و مشکل بودن نوشته ها و کتابهایش بر خلاف آثار برادرش محمّد، مشهور به ابوالیُسر ، بوده است. به نوشته عبدالقادر قرشی این دو برادر به الصّدرین البزدویَّین معروف اند.
نام پدر نسفی بَزدَوی
محمود بن سلیمان کُفوی ، عبدالکریم را جَدّ بزدویها، و نه جدّ پدر آنها، می داند؛ اما با توجه به تصریح محمد بن محمد بزدوی در این باره، نمی توان رأی کفوی را پذیرفت. نام پدر آن ها محمد بن حسین بوده است. لکنوی نیز که ظاهراً به سبب اشتباه در ذیل نامهای «علی بن محمّد و محمد بن محمد» نامی از حسین نبرده، پس از بیان نظر کفوی آن را مردود دانسته و در ذیل نام ابوالیسر بدین امر تصریح دارد. همچنین سمرقندی اشتبا ها نام پدر بزدوی را حسین گفته است.
تاریخ ولادت نسفی بَزدَوی
...