علی بن محمد تونسی الایادی

[ویکی فقه] تونسی الایادی، علی بن محمد، شاعر دربار فاطمی در قرن چهارم بود.
از تاریخ ولادت او اطلاعی در دست نیست. اصل و نسب وی عرب (منسوب به اِیاد، شاخه ای از قبایل عرب قحطانی ) بودند. وی در شهر تونس متولد شد و در آن جا رشد کرد. سپس به شهر مهدیه، رفت و در آن جا از شاعران و مداحان قائم (خلیفة دوم فاطمی، حک: ۳۲۲ـ۳۳۴) و منصور (خلیفة سوم فاطمی، حک: ۳۳۴ـ۳۴۱) شد. دورة مُعزّ، خلیفة چهارم (۳۴۱ـ ۳۶۵)، را نیز درک کرد و برای او مدحیه ای سرود. تونسی در لشکرکشی معزّ به قیروان از همراهی با او بازماند و زمانی که خواست به سپاهیان وی بپیوندد، در سرزمین روم اسیر و سپس آزاد شد.
اشعار
تونسی در سرودن اشعارِ خوب شهرت داشت و از دیگر مداحان خلفای فاطمی برتری یافت. به نوشته نیفر ، او از شعرای نامدار و در مغرب اسلامی مانند مُتَنَبّی در مشرق بود. شهرت تونسی در زمان خودِ او به اندلس رسید تا آن جا که محمدبن هانی اندلسی / ابن هانی اندلسی (متوفی ۳۶۲)، شاعر بزرگ مغربی که در سفرش به افریقا شاعران، از جمله تونسی، او را هجو کرده بودند، ادعا نمود که فقط به هجائیة وی پاسخ خواهد داد. به نوشته تونسی، ابن هانی با این بیان نه تنها به او شرافت بخشیده، بلکه او را هم طراز خود خوانده است.
قصیده ای در وصف ناوگان جنگی امیرقائم
از تونسی سرودة کاملی به جا نمانده است. از طولانیترین و بهترین اشعار باقی مانده از وی، قصیده ای در وصف ناوگان جنگی امیرقائم است که در عین روانی و بیان جزئیات، شامل تشبیهاتی غریب است. بخشهایی از آن در منابع گوناگون آمده است. اشعاری تغزلی و ابیاتی در وصف طبیعت و اسب نیز از او در دست است. دو قطعه از اشعار وی بر گرایش شیعی او دلالت دارد. نیفر
درگذشت
...