علی بن عبدالرسول فیروزکوهی اصفهانی

[ویکی فقه] علی بن عبدالرسول فیروزکوهی اصفهانی، از شعرا و ادبای اصفهان در قرن چهارده هجری بوده است.
علی عبدالرسولی متخلّص به «ثابت» فرزند عبدالرسول فیروزکوهی مازندرانی، ادیب دانشمند و محقّق. در حدود ۱۲۹۸ق متولّد و نزد اساتید معروف تحصیل کرده بود. وی علاوه بر تسلط در علوم عقلی و نقلی خطوط ثلث و شکسته و نسخ را در کمال استادی می نوشته و شعر نیکو می گفته است. در غزل پیرو سبک سعدی و در قصیده متمایل به سبک فرّخی سیستانی بود. شعر زیر از اوست: "آن شب که بی تو باشم شامم سحر ندارد ••• بویی ز صبح وصلت بر من گذر ندارد""از سوز ناله ام تن، چون موی شد به زاری ••• دردا که ناله من در تو اثر ندارد".
وفات
او در شب جمعه ۴ شعبان سال ۱۳۶۲ق در ضمن مسافرت به اصفهان وفات یافته در تکیه سیّد العراقین مدفون گردید.
آثار و تالیفات
کتب زیر از اوست: ۱. تصحیح «دیوان ادیب نیشابوری»؛۲. تصحیح «دیوان خاقانی»؛۳. تصحیح «دیوان فرّخی»؛۴. «ترجمه رساله شطرنجیه»؛۵. «دیوان اشعار» و غیره.
مهدوی، سید مصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۱۳۳.
...