علی بطائحی

لغت نامه دهخدا

علی بطائحی. [ ع َ ی ِ ب َ ءِ ] ( اِخ ) ابن عساکربن مرحب بن عوام بطائحی ضریر، مکنّی به ابوالحسن. قاری بود و بر زبان عرب تسلط داشت.وی از اهالی عراق بود در سال 490 هَ. ق. متولد شد و در ماه شعبان سال 572. هَ. ق. درگذشت. او را کتابی است در قراآت. ( از معجم المؤلفین بنقل از سیرالنبلاء ذهبی ج 12 ص 276 و طبقات القراء ابن جزری ج 1 ص 556 ).

علی بطائحی. [ ع َ ی ِ ب َ ءِ ] ( اِخ ) ابن قاسم اردبیلی خلیلی شافعی بطائحی ، ملقّب به علاءالدین و مکنّی به ابوالحسن. قاری بود و در سال 896هَ. ق. در خلیل درگذشت. او راست : وصول الغمر الی اصول قراءة ابی عمرو. ( از معجم المؤلفین بنقل از الضؤاللامع سخاوی ج 5 ص 274. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 2015 ).

فرهنگ فارسی

ابن قاسم اردبیلی خلیلی شافعی بطائحی ملقب به علائ الدین و مکنی به ابوالحسن قاری بود و در سال ۸۹۶ قمری در خلیل درگذشت

پیشنهاد کاربران

بپرس