علی بصیر

لغت نامه دهخدا

علی بصیر. [ ع َ ی ِ ب َ ] ( اِخ ) ابن عمربن احمدبن عمربن ناجی میهی شافعی بصیر. رجوع به علی میهی شود.

علی بصیر. [ ع َ ی ِ ب َ ] ( اِخ ) حموی حنفی. وی فقیه و نحوی بود و در نظم سخن دست داشت. در حماة متولد شد و عهده دار فتوی در طرابلس شام بود. و بسال 1090 هَ. ق. درگذشت. نام او را مؤلف هدیةالعارفین بصورت «علی بن عبداﷲ بصیر حاکمی حموی » آورده است. او راست : 1 - قلائدالابحر، در شرح ملتقی الابحر، که هر دو درفروع فقه حنفی است. 2 - منظومه حورالعین ، در الغازفقه. 3 - نظم العوامل الجرجانیة. 4 - نظم غررالاحکام منلاخسرو. 5 - نظم قواعد الاعراب. ( از معجم المؤلفین ج 7 ص 44 ). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : کشف الظنون ص 1200. هدیةالعارفین ج 1 ص 762. ایضاح المکنون ج 1 ص 423. خلاصةالاثر ج 3 ص 201. الحقیقة و المجاز ص 43. فهرس مخطوطات الفقه الحنفی بالظاهریة.

فرهنگ فارسی

حموی حنفی وی فقیه و نحوی بود و در نظم سخن دست داشت در حماه متولد شد و عهده دار فتوی در طرابلس شام بود و بسال ۱٠۹٠ هجری قمری درگذشت نام او را مولف هدیه العارفین بصورت علی بن عبدالله بصیر حاکمی حموی آورده است

پیشنهاد کاربران

بپرس