علی بسکری. [ ع َ ی ِ ب َ ک َ] ( اِخ ) ابن جُبارةبن محمدبن عقیل بن سواده هذلی بسکری ، مکنّی به ابوالقاسم. وی حافظ و ضابط و از مردم «بسکرةالنخیل » بود که شهری است به مغرب. صاحب تاج العروس بنقل از تاریخ الذهبی و ابن عساکر گوید که نام صحیح وی «یوسف بن علی بن جبارة» است. و او را از ذریه ابوذؤیب هذلی دانسته اند. در تاریخ ذهبی آمده است که وی از کسانی بود که در طلب قراآت در جهان به سیاحت پرداخته اند و او در این گردش خود با سیصد و پنجاه قاری و شیخ ملاقات کرده است و کتاب «الکامل فی المشهورةو الشواذ» را تألیف کرد. وفات او درحدود سال 406 هَ. ق. بوده است. ( از تاج العروس ) ( از منتهی الارب ).
