علی بدیهی

لغت نامه دهخدا

علی بدیهی. [ ع َ ی ِ ب َ ] ( اِخ ) ابن محمد بدیهی ، مکنّی به ابوالحسن. شاعر بغدادی ، اصل او از شهرزور بود. و وی با صاحب بن عباد ارتباط داشت و او را در بدیهه گویی دستی توانابود لذا بدان منسوب گشت و این بیت مشهور از اوست :
اء تمنی علی الزمان محالا
أن تری مقلتای طلعة حر.
وی در حدود سال 380 هَ. ق. درگذشت. ( از الاعلام زرکلی بنقل از یتیمةالدهر ج 3 ص 163. اللباب ج 1 ص 104 ).

فرهنگ فارسی

ابن محمد بدیهی مکنی به ابوالحسن شاعر بغدادی اصل او از شهر زور بود و وی با صاحب بن عباد ارتباط داشت و او را در بدیهه گویی دستی توانا بود لذا بدان منسوب گشت

پیشنهاد کاربران

بپرس