علی بتنونی

لغت نامه دهخدا

علی بتنونی. [ ع َ ی ِ ب َ ] ( اِخ ) ابن عمربن علی بن حسام الدین ابوصیری حنفی شاذلی ، مشهور به ابن بتنونی. او راست : السر الصفی فی مناقب شمس الدین محمدالحنفی ، که در سال 900 هَ. ق. از تألیف آن فراغت یافت. ( از معجم المؤلفین ج 7 ص 159 ). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : فهرس المؤلفین بالظاهریة. ایضاح المکنون بغدادی ج 2 ص 10. فهرست دارالکتب المصریة ج 3 ص 380. هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 739.

پیشنهاد کاربران

بپرس