علی باستانی ( زاده ۹ مرداد ۱۳۰۳ در بابل – درگذشته ۲۲ آذر ۱۳۹۸ در بابل ) روزنامه نگار ایرانی و از اثرگذارترین چهره های مطبوعات در دهه های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ خورشیدی در ایران بود. او علاوه بر نقش فعالی که در دوران افزایش ناگهانی قیمت نفت در سال های پیش از انقلاب داشت از پایه گذاران و خبرنگاران سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات ایران بود.
... [مشاهده متن کامل]
او سال ها خبرنگار حوزه نفت، معاون سردبیر روزنامه اطلاعات و دبیر سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات ایران بود. ساخت مجموعه مسکونی اعضای این سندیکا با نام کوی نویسندگان ( تهران ویلا ) در اوایل دهه ۱۳۵۰ ( خورشیدی ) حاصل روابط نزدیک او با نخست وزیر وقت امیرعباس هویدا است. او از نخستین روزنامه نگارانی بود که پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران از کار برکنار شد.
علی باستانی در ۹ مرداد ۱۳۰۳ در بابل چشم به جهان گشود. تحصیلات دبستان را در زادگاهش گذراند و در همان جا به سازمان جوانان حزب توده ایران پیوست. دانشسرای مقدماتی را طی کرد و آموزگار شد. او در بخش های فرهنگی حزب توده کار می کرد و آموزش کارهای جمعی و سندیکایی یکی از اصلی ترین دلمشغولی های او بود. از همین رو با غیرقانونی شدن حزب توده در بهمن ۱۳۲۷ به تهران رفت و پنهانی کار می کرد. علی باستانی تا سال ۱۳۳۲ که فرمانداری نظامی و عملیات پیگرد توده ای ها شکل گرفت و مازندران برایش ناامن بود در تهران ماند.
علی باستانی که در فعالیت های اجتماعی و سیاسی، همسر خود آذر علامه زاده را هم در کنار خود داشت، در همان حال در سال ۱۳۳۶ به معرفی یکی از بستگانش به مؤسسه اطلاعات رفت و مورد توجه عباس مسعودی بنیان گذار این مؤسسه قرار گرفت و خیلی زود به عنوان خبرنگار پارلمانی منصوب شد. سپس به بخش اقتصادی منتقل شد و از آن جا به خبرنگاری حوزه نفت منصوب شد.
در همه مدت این فعالیت ها، علی باستانی با پیگرد مأموران امنیتی زمان روبرو بود. عباس مسعودی روزگاری در تشریح سختی های حرفه روزنامه نگاری در جمع کارکنان مؤسسه گفت روزگاری بود که هر روز به من خبر می دادند که مأموران برای جلب یکی از خبرنگاران یا کارگران یا دبیران آمده اند. مأموران امنیتی وقت ( اطلاعات شهربانی ـ رکن دوم ستاد ارتش ـ فرمانداری نظامی ) چند بار برای دستگیری علی باستانی به تحریریه اطلاعات هجوم بردند. باستانی و همسرش با وضعیتی که بر ایران دهه های ۱۳۲۰ و ۱۳۳۰ مستولی بود مبارزه می کردند.
... [مشاهده متن کامل]
او سال ها خبرنگار حوزه نفت، معاون سردبیر روزنامه اطلاعات و دبیر سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات ایران بود. ساخت مجموعه مسکونی اعضای این سندیکا با نام کوی نویسندگان ( تهران ویلا ) در اوایل دهه ۱۳۵۰ ( خورشیدی ) حاصل روابط نزدیک او با نخست وزیر وقت امیرعباس هویدا است. او از نخستین روزنامه نگارانی بود که پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران از کار برکنار شد.
علی باستانی در ۹ مرداد ۱۳۰۳ در بابل چشم به جهان گشود. تحصیلات دبستان را در زادگاهش گذراند و در همان جا به سازمان جوانان حزب توده ایران پیوست. دانشسرای مقدماتی را طی کرد و آموزگار شد. او در بخش های فرهنگی حزب توده کار می کرد و آموزش کارهای جمعی و سندیکایی یکی از اصلی ترین دلمشغولی های او بود. از همین رو با غیرقانونی شدن حزب توده در بهمن ۱۳۲۷ به تهران رفت و پنهانی کار می کرد. علی باستانی تا سال ۱۳۳۲ که فرمانداری نظامی و عملیات پیگرد توده ای ها شکل گرفت و مازندران برایش ناامن بود در تهران ماند.
علی باستانی که در فعالیت های اجتماعی و سیاسی، همسر خود آذر علامه زاده را هم در کنار خود داشت، در همان حال در سال ۱۳۳۶ به معرفی یکی از بستگانش به مؤسسه اطلاعات رفت و مورد توجه عباس مسعودی بنیان گذار این مؤسسه قرار گرفت و خیلی زود به عنوان خبرنگار پارلمانی منصوب شد. سپس به بخش اقتصادی منتقل شد و از آن جا به خبرنگاری حوزه نفت منصوب شد.
در همه مدت این فعالیت ها، علی باستانی با پیگرد مأموران امنیتی زمان روبرو بود. عباس مسعودی روزگاری در تشریح سختی های حرفه روزنامه نگاری در جمع کارکنان مؤسسه گفت روزگاری بود که هر روز به من خبر می دادند که مأموران برای جلب یکی از خبرنگاران یا کارگران یا دبیران آمده اند. مأموران امنیتی وقت ( اطلاعات شهربانی ـ رکن دوم ستاد ارتش ـ فرمانداری نظامی ) چند بار برای دستگیری علی باستانی به تحریریه اطلاعات هجوم بردند. باستانی و همسرش با وضعیتی که بر ایران دهه های ۱۳۲۰ و ۱۳۳۰ مستولی بود مبارزه می کردند.
