علی باجسرای. [ ع َ ی ِ ج َ ] ( اِخ ) ابن ابی العزبن عبداﷲ باجسرای حنبلی ، مکنّی به ابوالحسن. فقیه و مفسر بود و در یازدهم ذیقعده سال 588 هَ. ق. در بغداد درگذشت و در باب حرب دفن گردید. او راست : تفسیرالقرآن ، در چهار مجلد. و «باجسرا» قریه ای است در الجزیره که این مرد از آنجاست. ( از معجم المؤلفین بنقل از ذیل طبقات الحنابله ابن رجب ص 238. شذرات الذهب ابن عماد ج 4 ص 293 ).
