علی اهوازی

لغت نامه دهخدا

علی اهوازی. [ ع َ ی ِ اَ ] ( اِخ ) ابن محمداهوازی نحوی. مکنّی به ابوالحسن. وی ادیب بود و یاقوت حموی گوید که کتابی از او درباره علل عروض دیده است. رجوع به معجم الادباء، چ مارگلیوث ج 5 ص 409 شود.

علی اهوازی. [ ع َ ی ِ اَ ] ( اِخ ) ابن مهزیار اهوازی دورقی شیعی ، مکنّی به ابوالحسن. وی فقیه و مفسر بود و در سال 229 هَ. ق. در قید حیات بوده است. او راست : 1 - الانبیاء. 2 - الزهد. 3 - المکاسب. 4 - الملاحم. ( از معجم المؤلفین ج 7 ص 247 ). صاحب معجم المؤلفین بمآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : الفهرست طوسی ص 88. کتاب الرجال نجاشی ص 177. ایضاح المکنون بغدادی. ج 1 ص 304 و ج 2 ص 198 و سایر صفحات. منهج المقال میرزامحمد ص 239. تنقیح المقال مامقانی ج 2 ص 310. هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 674.

فرهنگ فارسی

ابن مهزیار اهوازی دورقی شیعی مکنی به ابوالحسن وی فقیه و مفسر بود و در سال ۲۲۹ قمری در قید حیات بوده است

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] علی اهوازی (ابهام زدایی). علی اهوازی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • علی بن مهزیار اهوازی، از فقها و محدثان و دانشمندان نامور شیعه• علی بن عباس اهوازی، علی بن عباس مجوسی (علی بن عباس اهوازی) یکی از پزشکان پرآوازه ایرانی
...

پیشنهاد کاربران

بپرس