علی اصغر امیرانی ( ۱۲۹۴ بیجار – ۱۳۶۰ تهران ) بنیان گذار، مدیر و نویسنده مجله خواندنیها بود که در اوایل انقلاب ایران اعدام شد. امیرانی دارای لیسانس حقوق از دانشگاه تهران بود. او از روزنامه نگاران اواخر پادشاهی رضاشاه بود. او در سال ۱۳۱۹ مجله خواندنیها را منتشر کرد. این مجله نزدیک ۴۰ سال و تا پس از انقلاب اسلامی ایران پیوسته منتشر می شد.
... [مشاهده متن کامل]
امیرانی کودکی خردسال بود که مادرش را ازدست داد و پدرش ( که وکیل عدلیه بود و سفری نیز به اروپا داشت ) ، با خاله وی ازدواج نمود. تحصیلات مقدماتی را در مکتبخانه آغاز نمود و آن را در مدرسه احمدیه بیجار ادامه داد. در این هنگام او خاله خود را نیز از دست داد و پدرش برای بار سوم با دخترعموی مادرش ازدواج کرد. پدرش که فردی روشنفکر بود، علی اصغر را برای ادامه تحصیل به تهران فرستاد. جایی که با پسر دکتر محمد مصدق همکلاس شد.
در تهران، به ناچار به مشاغلی همچون تدریس خصوصی، ساعت سازی، آهنگری، کارگری چاپخانه و پارو کردن برف مشغول شد. او سپس نقش پیک ارسال نشریات به خانه مشترکین را ایفا می نمود و به جای دستمزد، هزینه تمبر پستی را دریافت می کرد.
او نوشتن را از نشریه هایی که توزیعشان را بر عهده داشت آغاز نمود تا سرانجام به روزنامه اطلاعات یعنی معتبرترین روزنامه آن عصر پیوست.
امیرانی سرانجام در سال ۱۳۱۹ موفق شد تا اتاقی اجاره کند و با جمع آوری خواندنی ترین و جالب ترین مطالب چاپ شده در نشریات روز، جزوه خواندنیها را چاپ نماید. این جزوه طی سال بعد به مجله ای نسبتاً منظم تبدیل شد و انتشارش تا سال ۱۳۵۸ ادامه یافت. عمده شهرت امیرانی حاصل انتشار چهل ساله این مجله است.
امیرانی، در میان درباریان، بیش از همه به شاهپور غلامرضا نزدیک بود. بدترین فرد دربار نیز از دید وی اشرف پهلوی بوده است. او از دوستان نزدیک سپهبد فضل الله زاهدی بود و با استفاده از همین دوستی موفق شد تا پس از کودتای ۲۸ مرداد، با وساطت میان وی و نشریاتی چون روزنامه کیهان و اطلاعات، موجبات تجدید انتشار آن ها را فراهم آورد.
او هم چنین از امتیاز دوستی صمیمانه با امیر اسدالله علم برخوردار بود و به لطف همین دوستی توانست تصاویر تمام رنگی تاجگذاری شاه را در رقابتی نابرابر، حتی پیش از آسوشیتدپرس منتشر نماید.
... [مشاهده متن کامل]
امیرانی کودکی خردسال بود که مادرش را ازدست داد و پدرش ( که وکیل عدلیه بود و سفری نیز به اروپا داشت ) ، با خاله وی ازدواج نمود. تحصیلات مقدماتی را در مکتبخانه آغاز نمود و آن را در مدرسه احمدیه بیجار ادامه داد. در این هنگام او خاله خود را نیز از دست داد و پدرش برای بار سوم با دخترعموی مادرش ازدواج کرد. پدرش که فردی روشنفکر بود، علی اصغر را برای ادامه تحصیل به تهران فرستاد. جایی که با پسر دکتر محمد مصدق همکلاس شد.
در تهران، به ناچار به مشاغلی همچون تدریس خصوصی، ساعت سازی، آهنگری، کارگری چاپخانه و پارو کردن برف مشغول شد. او سپس نقش پیک ارسال نشریات به خانه مشترکین را ایفا می نمود و به جای دستمزد، هزینه تمبر پستی را دریافت می کرد.
او نوشتن را از نشریه هایی که توزیعشان را بر عهده داشت آغاز نمود تا سرانجام به روزنامه اطلاعات یعنی معتبرترین روزنامه آن عصر پیوست.
امیرانی سرانجام در سال ۱۳۱۹ موفق شد تا اتاقی اجاره کند و با جمع آوری خواندنی ترین و جالب ترین مطالب چاپ شده در نشریات روز، جزوه خواندنیها را چاپ نماید. این جزوه طی سال بعد به مجله ای نسبتاً منظم تبدیل شد و انتشارش تا سال ۱۳۵۸ ادامه یافت. عمده شهرت امیرانی حاصل انتشار چهل ساله این مجله است.
امیرانی، در میان درباریان، بیش از همه به شاهپور غلامرضا نزدیک بود. بدترین فرد دربار نیز از دید وی اشرف پهلوی بوده است. او از دوستان نزدیک سپهبد فضل الله زاهدی بود و با استفاده از همین دوستی موفق شد تا پس از کودتای ۲۸ مرداد، با وساطت میان وی و نشریاتی چون روزنامه کیهان و اطلاعات، موجبات تجدید انتشار آن ها را فراهم آورد.
او هم چنین از امتیاز دوستی صمیمانه با امیر اسدالله علم برخوردار بود و به لطف همین دوستی توانست تصاویر تمام رنگی تاجگذاری شاه را در رقابتی نابرابر، حتی پیش از آسوشیتدپرس منتشر نماید.
علی اصغر امیرانی ( ۱۲۹۴ بیجار - ۱۳۶۰ تهران ) بنیان گذار، مدیر و نویسنده مجله خواندنیها بود که در اویل انقلاب ایران اعدام شد. [۱]
امیرانی دارای لیسانس حقوق از دانشگاه تهران بود. او از روزنامه نگاران اواخر پادشاهی رضاخان بود. او در سال ۱۳۱۹ مجله خواندنیها را منتشر کرد. این مجله نزدیک ۴۰ سال و تا پس از انقلاب اسلامی ایران پیوسته منتشر می شد[۲].
... [مشاهده متن کامل]
محتویات [نمایش]
کودکی و جوانی [ویرایش]
امیرانی کودکی خردسال بود که مادرش را ازدست داد و پدرش ( که وکیل عدلیه بود و سفری نیز به اروپا داشت ) ، با خاله وی ازدواج نمود. تحصیلات مقدماتی را در مکتبخانه آغاز نمود و آنرا در مدرسه احمدیه بیجار ادامه داد. در این هنگام او خاله خود را نیز از دست داد و پدرش برای بار سوم با دخترعموی مادرش ازدواج کرد. پدرش که فردی روشنفکر بود، علی اصغر را برای ادامه تحصیل به تهران فرستاد. جایی که با پسر دکتر محمد مصدق همکلاس شد. [۳]
در تهران، به ناچار به مشاغلی همچون تدریس خصوصی، ساعت سازی، آهنگری و حتی مشاغل پست تری چون کارگری چاپخانه و پاروکردن برف مشغول شد. او سپس نقش پیک ارسال نشریات به خانه مشترکین را ایفا می نمود و بجای دستمزد، هزینه تمبر پستی را دریافت می کرد. [۴]
او نوشتن را از نشریه هایی که توزیعشان را بر عهده داشت آغاز نمود تا سرانجام به روزنامه اطلاعات یعنی معتبرترین روزنامه آن عصر پیوست. [۵]
خواندنیها [ویرایش]
نوشتار اصلی: خواندنیها
امیرانی سرانجام در سال ۱۳۱۹ موفق شد تا اتاقی اجاره کند و با جمع آوری خواندنی ترین و جالب ترین مطالب چاپ شده در نشریات روز، جزوه خواندنیها را چاپ نماید. این جزوه طی سال بعد به مجله ای نسبتا منظم تبدیل شد و انتشارش تا سال ۱۳۵۸ ادامه یافت. عمده سرشناسی امیرانی، حاصل انتشار چهل ساله این مجله است. [۶]
روابط با دربار و سرچشمه های قدرت [ویرایش]
امیرانی، در میان درباریان، بیش از همه به شاهپور غلامرضا نزدیک بود. منفورترین فرد دربار نیز از دید وی اشرف پهلوی بوده است. او از دوستان نزدیک سپهبد فضل الله زاهدی بود و با استفاده از همین دوستی موفق شد تا پس از کودتای ۲۸ مرداد، با وساطت میان وی و نشریاتی چون روزنامه کیهان و اطلاعات، موجبات تجدید انتشار آنها را فراهم آورد. [۷]
او هم چنین از امتیاز دوستی صمیمانه با امیر اسدالله علم برخوردار بود و به لطف همین دوستی توانست تصاویر تمام رنگی تاجگذاری شاه را در رقابتی نابرابر، حتا پیش از آسوشیتدپرس منتشر نماید. [۸]
دستگیری پیش از انقلاب [ویرایش]
در سال ۱۳۲۱، قوام السلطنه همه روزنامه ها و مجلات کشور را تعطیل نمود و مدیران آن ها را به زندان افکند. امیرانی نیز مانند دیگران دستگیر شد و نزدیک به دوماه در زندان بود. [۹]
دستگیری و اعدام [ویرایش]
امیرانی یک بار در ۲۲ اسفند ۱۳۵۷ دستگیر و پس از مدتی در تابستان ۱۳۵۸ آزاد گردید. در این هنگام وی به خواست خود ادامه انتشار خواندنیها را متوقف نمود. او مدتی بعد ازنو دستگیر شد. ابتدا به هشت سال زندان محکوم شد که حکم را نپذیرفت. در دادگاه فرجام او به اعدام محکوم شد و در روز ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ اعدام گردید. [۱۰]
منبع [ویرایش]
↑ خواندنیها - Khandaniha - بازداشت و تیرباران علی اصغر امیرانی به روایت اسناد جدید
↑ «امیرانی در آیینه خواندنی ها» ( فارسی ) . وب گاه سرای تاریخ، ۱۲ اسفند ۱۳۸۷. بازبینی شده در اسفند ۱۳۸۷.
↑ امیرانی در آینه خواندنیها. زبیده جهانگیری. نگارستان کتاب. ۱۳۸۳ ( ISBN 964 - 8155 - 22 - 4 ) تهران
↑ امیرانی در آینه خواندنیها. زبیده جهانگیری. نگارستان کتاب. ۱۳۸۳ ( ISBN 964 - 8155 - 22 - 4 ) تهران
↑ امیرانی در آینه خواندنیها. زبیده جهانگیری. نگارستان کتاب. ۱۳۸۳ ( ISBN 964 - 8155 - 22 - 4 ) تهران
↑ امیرانی در آینه خواندنیها. زبیده جهانگیری. نگارستان کتاب. ۱۳۸۳ ( ISBN 964 - 8155 - 22 - 4 ) تهران
↑ امیرانی در آینه خواندنیها. زبیده جهانگیری. نگارستان کتاب. ۱۳۸۳ ( ISBN 964 - 8155 - 22 - 4 ) تهران
↑ امیرانی در آینه خواندنیها. زبیده جهانگیری. نگارستان کتاب. ۱۳۸۳ ( ISBN 964 - 8155 - 22 - 4 ) تهران
↑ امیرانی در آینه خواندنیها. زبیده جهانگیری. نگارستان کتاب. ۱۳۸۳ ( ISBN 964 - 8155 - 22 - 4 ) تهران
↑ امیرانی در آینه خواندنیها. زبیده جهانگیری. نگارستان کتاب. ۱۳۸۳ ( ISBN 964 - 8155 - 22 - 4 ) تهران
این یک نوشتار خُرد پیرامون افراد است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
رده های صفحه: زادگان ۱۲۹۴درگذشتگان ۱۳۶۰اعدام شدگان اهل ایرانروزنامه نگاران اهل ایران
امیرانی دارای لیسانس حقوق از دانشگاه تهران بود. او از روزنامه نگاران اواخر پادشاهی رضاخان بود. او در سال ۱۳۱۹ مجله خواندنیها را منتشر کرد. این مجله نزدیک ۴۰ سال و تا پس از انقلاب اسلامی ایران پیوسته منتشر می شد[۲].
... [مشاهده متن کامل]
محتویات [نمایش]
کودکی و جوانی [ویرایش]
امیرانی کودکی خردسال بود که مادرش را ازدست داد و پدرش ( که وکیل عدلیه بود و سفری نیز به اروپا داشت ) ، با خاله وی ازدواج نمود. تحصیلات مقدماتی را در مکتبخانه آغاز نمود و آنرا در مدرسه احمدیه بیجار ادامه داد. در این هنگام او خاله خود را نیز از دست داد و پدرش برای بار سوم با دخترعموی مادرش ازدواج کرد. پدرش که فردی روشنفکر بود، علی اصغر را برای ادامه تحصیل به تهران فرستاد. جایی که با پسر دکتر محمد مصدق همکلاس شد. [۳]
در تهران، به ناچار به مشاغلی همچون تدریس خصوصی، ساعت سازی، آهنگری و حتی مشاغل پست تری چون کارگری چاپخانه و پاروکردن برف مشغول شد. او سپس نقش پیک ارسال نشریات به خانه مشترکین را ایفا می نمود و بجای دستمزد، هزینه تمبر پستی را دریافت می کرد. [۴]
او نوشتن را از نشریه هایی که توزیعشان را بر عهده داشت آغاز نمود تا سرانجام به روزنامه اطلاعات یعنی معتبرترین روزنامه آن عصر پیوست. [۵]
خواندنیها [ویرایش]
نوشتار اصلی: خواندنیها
امیرانی سرانجام در سال ۱۳۱۹ موفق شد تا اتاقی اجاره کند و با جمع آوری خواندنی ترین و جالب ترین مطالب چاپ شده در نشریات روز، جزوه خواندنیها را چاپ نماید. این جزوه طی سال بعد به مجله ای نسبتا منظم تبدیل شد و انتشارش تا سال ۱۳۵۸ ادامه یافت. عمده سرشناسی امیرانی، حاصل انتشار چهل ساله این مجله است. [۶]
روابط با دربار و سرچشمه های قدرت [ویرایش]
امیرانی، در میان درباریان، بیش از همه به شاهپور غلامرضا نزدیک بود. منفورترین فرد دربار نیز از دید وی اشرف پهلوی بوده است. او از دوستان نزدیک سپهبد فضل الله زاهدی بود و با استفاده از همین دوستی موفق شد تا پس از کودتای ۲۸ مرداد، با وساطت میان وی و نشریاتی چون روزنامه کیهان و اطلاعات، موجبات تجدید انتشار آنها را فراهم آورد. [۷]
او هم چنین از امتیاز دوستی صمیمانه با امیر اسدالله علم برخوردار بود و به لطف همین دوستی توانست تصاویر تمام رنگی تاجگذاری شاه را در رقابتی نابرابر، حتا پیش از آسوشیتدپرس منتشر نماید. [۸]
دستگیری پیش از انقلاب [ویرایش]
در سال ۱۳۲۱، قوام السلطنه همه روزنامه ها و مجلات کشور را تعطیل نمود و مدیران آن ها را به زندان افکند. امیرانی نیز مانند دیگران دستگیر شد و نزدیک به دوماه در زندان بود. [۹]
دستگیری و اعدام [ویرایش]
امیرانی یک بار در ۲۲ اسفند ۱۳۵۷ دستگیر و پس از مدتی در تابستان ۱۳۵۸ آزاد گردید. در این هنگام وی به خواست خود ادامه انتشار خواندنیها را متوقف نمود. او مدتی بعد ازنو دستگیر شد. ابتدا به هشت سال زندان محکوم شد که حکم را نپذیرفت. در دادگاه فرجام او به اعدام محکوم شد و در روز ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ اعدام گردید. [۱۰]
منبع [ویرایش]
↑ خواندنیها - Khandaniha - بازداشت و تیرباران علی اصغر امیرانی به روایت اسناد جدید
↑ «امیرانی در آیینه خواندنی ها» ( فارسی ) . وب گاه سرای تاریخ، ۱۲ اسفند ۱۳۸۷. بازبینی شده در اسفند ۱۳۸۷.
↑ امیرانی در آینه خواندنیها. زبیده جهانگیری. نگارستان کتاب. ۱۳۸۳ ( ISBN 964 - 8155 - 22 - 4 ) تهران
↑ امیرانی در آینه خواندنیها. زبیده جهانگیری. نگارستان کتاب. ۱۳۸۳ ( ISBN 964 - 8155 - 22 - 4 ) تهران
↑ امیرانی در آینه خواندنیها. زبیده جهانگیری. نگارستان کتاب. ۱۳۸۳ ( ISBN 964 - 8155 - 22 - 4 ) تهران
↑ امیرانی در آینه خواندنیها. زبیده جهانگیری. نگارستان کتاب. ۱۳۸۳ ( ISBN 964 - 8155 - 22 - 4 ) تهران
↑ امیرانی در آینه خواندنیها. زبیده جهانگیری. نگارستان کتاب. ۱۳۸۳ ( ISBN 964 - 8155 - 22 - 4 ) تهران
↑ امیرانی در آینه خواندنیها. زبیده جهانگیری. نگارستان کتاب. ۱۳۸۳ ( ISBN 964 - 8155 - 22 - 4 ) تهران
↑ امیرانی در آینه خواندنیها. زبیده جهانگیری. نگارستان کتاب. ۱۳۸۳ ( ISBN 964 - 8155 - 22 - 4 ) تهران
↑ امیرانی در آینه خواندنیها. زبیده جهانگیری. نگارستان کتاب. ۱۳۸۳ ( ISBN 964 - 8155 - 22 - 4 ) تهران
این یک نوشتار خُرد پیرامون افراد است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
رده های صفحه: زادگان ۱۲۹۴درگذشتگان ۱۳۶۰اعدام شدگان اهل ایرانروزنامه نگاران اهل ایران