علی ارموی

لغت نامه دهخدا

علی ارموی. [ ع َ ی ِ اُ م َ ] ( اِخ ) ابن احمدبن علی بن احمد ارموی حنبلی ، ملقّب به زین الدین. وی در سال 853 هَ. ق. درگذشت. او راست : جواهر التبصرة فی علم الرؤیا. ( از معجم المؤلفین بنقل از هدیةالعارفین ج 1 ص 730 ).

علی ارموی. [ ع َ ی ِ اُ م َ ] ( اِخ ) ابن حسین بن علی بن حسین بن خلف بن محمد ارموی ، مشهور به ابن قاضی عسکر و ملقّب به شرف الدین و مکنّی به ابوالحسن. فقیه و اصولی. متولد سال 691 هَ.ق. وی در سال 748 یا 757 یا 768 هَ. ق. در دمشق درگذشت. او راست : شرح المعالم ، در اصول فقه. ( از معجم المؤلفین بنقل از الدررالکامنة ج 3 ص 41. شذرات الذهب ج 6 ص 183. کشف الظنون ص 1726. هدیةالعارفین ج 1 ص 722 ).

فرهنگ فارسی

ابن حسین بن علی بن حسین بن خلف بن محمد ارموی مشهور به ابن قاضی عسکر و ملقب به شرف الدین و مکنی به ابوالحسن فقیه و اصولی متولد در سال ۶۹۱ قمری وی در سال ۷۴۸ یا ۷۵۷ یا ۷۶۸ قمری در دمشق درگذشت

پیشنهاد کاربران

بپرس