علی احسائی

لغت نامه دهخدا

علی احسائی. [ ع َ ی ِ اَ ] ( اِخ ) ابن احمدبن محمدبن ابراهیم حسینی مشهدی احسائی ، ملقّب به جمال الدین. از علمای اوایل سلطنت شاه طهماسب صفوی بود و وفات وی بعد از سال 959 هَ. ق. روی داد. او را تألیفی است. ( از معجم المؤلفین ج 7 ص 24 ).

علی احسائی. [ ع َی ِ اَ ] ( اِخ ) ابن مقرب احسائی. ادیب و شاعر متوفی در سال 111 هَ. ق. او را دیوان شعری است. ( از معجم المؤلفین ، بنقل از اعیان الشیعه عاملی ج 42 ص 164 ).

علی احسائی. [ ع َ ی ِ اَ ] ( اِخ ) ابن نقی بن احمدبن زین الدین بن ابراهیم مهاشری مطیر فی احسائی. ادیب و شاعر متوفی در سال 1246 هَ. ق. او راست : 1 - دیوان شعر. 2 - الرسالة العلمیة. 3 - مشرق الانوار فی الحکمة. 4 - نهج المحجة فی اثبات امامة الاثنی عشر. ( از معجم المؤلفین ج 7 ص 254 ).

فرهنگ فارسی

ابن نقی بن احمد بن زین الدین بن ابراهیم مهاشری مطیر فی احسائی ادیب و شاعر متوفی در سال ۱۲۴۶ قمری

پیشنهاد کاربران

بپرس