علکوم

لغت نامه دهخدا

علکوم. [ ع ُ ] ( ع ص ) استواراندام از شتر و جز آن. مذکر و مؤنث در آن یکسان است. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ج ، عَلاکیم. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس