/aleviyaane tabetrestaan/ پس از شهادت زید در کوفه و یحیا فرزند او در خراسان، جمعی از سادات به بلاد دیلم و گیلان روی آور شدندهم چنان که پاره ای نیز عازم حجاز، یمن، آذربایجان، اصفهان، ری، و گردیدندابوالفرج اصفهانی در مقاتل الطالبیین تفرقه ی آل ابیطالب را در نواحی مختلف به زمان ولایت متوکل نسبت می دهد و اولیالله آملی صاحب تاریخ رویان انتقال آنان را به دیار تبرستان به هنگام خلافت مأمون منسوب نموده و گوید: چون خبر عذری که با رضا(ع) کرده به سادات رسید، هرکجا که بودند به کوهستان دیلمان و تبرستان و ری روی نهادندبعضی را همین جا شهید کردند و مزار ایشان باقی است و بعضی وطن ساخته همین جا مانده تا به عهد متوکل خلیفه که ظلم او بر سادات از حد در گذشت بگریخته و در کوهستان تبرستان و بیشه ی این طرف جای ساختند و سادات را در این ملک مقام بهتر از جای های دیگر بودحکومت علویان تبرستان مقارن با اواخر حکومت اسپهبد شروین بن رستم و شهریاران بعد از او بوده است
