علوی شریف. [ ع َ ل َ ی ِ ش َ ] ( اِخ ) محمدبن حسین بن عبیداﷲبن حسین علوی شریف ، مکنی به ابوعبداﷲ. وی ادیب و شاعر و خطیب بود که در جمادی الاَّخره 408 هَ. ق. درگذشت. در دمشق عهده دار امر قضاء و نیز نقابت اشراف بود. وی را دیوان شعری است. ( از معجم المؤلفین ج 9 ص 244 از الوافی ج 3 ص 7 و قضاة دمشق ص 39 ).
