علوم قانونی

علوم قانونی Forensic science ( نیز: دانش قضایی ) به معنای به کارگیری علوم مختلف به ویژه پزشکی و زیست شناسی در قوانین جنایی و مدنی است که عمدتاً در موارد جنایی در حین تحقیقات جنایی و بر اساس استانداردهای قانونی مرتبط با شواهد و پرونده های کیفری مورد استفاده قرار می گیرد.
دانشمندان علوم قانونی در طول تحقیقات خود، به جمع آوری، حفظ و تجزیه و تحلیل شواهد علمی اقدام می کنند. درحالی که برخی از دانشمندان پزشکی قانونی به منظور جمع آوری شواهد به صحنه جرم می روند، گروهی دیگر نقش کارشناسان آزمایشگاهی را به عهده می گیرند و به تجزیه و تحلیل اشیائی که توسط افراد دیگر به آنها داده می شود می پردازند. [ ۱]
دانشمندان علوم قانونی علاوه بر نقش آزمایشگاهی خود، به عنوان شاهد متخصص در پرونده های جنایی و مدنی شهادت می دهند و می توانند برای دادستانی یا وکیل مدافع نیز کار کنند. در حالی که هر رشته ای در عمل می تواند علم قضایی باشد، حوزه های خاصی در طول زمان به وجود آمده است که بیشترین ارتباط را دارند. [ ۲] علم قضایی ترکیبی از دو واژه لاتین مختلف است: forensis و science. واژه forensis به معنای قانونی، مربوط به بحث یا آزمون انجام شده در معرض عموم است. از آنجایی که محاکمه ها در زمان قدیم به طور عمومی برگزار می شد، مباحث قضاوتی به دنبال داشت. اصطلاح علوم قانونی می تواند به عنوان استفاده از روش های علمی و فرایندهای حل مسئله در حوزه جرم شناخته شود.
اصطلاح علوم قانونی از واژه لاتین forensis به معنای «از یا قبل از انجمن» می آید. [ ۳] تاریخ این اصطلاح ناشی از دوره امپراتوری روم است که طی آن اتهام جنایی به معنای ارائه پرونده در برابر گروهی از افراد عمومی در یک انجمن بود. هر دو شخص متهم به جرم و شاکی به صحبت در خصوص دعوا می پرداختند. نتیجه دادگاه به نفع فردی بود که به بهترین شکل استدلال و بیان می کرد.
جهان باستان فاقد رویه های قانونی استانداردی بود که بتوانند به مجرمان در فرار از مجازات کمک کند. تحقیقات و محاکمات جنایی به شدت به اعترافات اجباری و شهادت شاهدان وابسته بود. با این حال، در منابع تاریخی شواهدی از روشهایی دیده می شود که در قرنهای بعد به عنوان روشهای پزشکی قضایی مورد توجه قرار گرفتند. [ ۴]
اولین نوشته کتبی از استفاده از طب و حشره شناسی برای حل پرونده های جنایی به کتاب < i id="mwMQ"> Xi Yuan Lu< /i> ( ترجمه شده به عنوان شستشوی دوران[ ۵] [ ۶] ) نوشته شده در چین توسط Song Ci ( 宋 宋، ۱۱۸۶–۱۲۴۹ ) در سال ۱۲۴۸ در زمان سلسله سونگ بر می گردد که مدیر محکمه، زندان و نظارت[ ۷] بود. Gunhegarancha Kardankal ( اسراف مجرمان، انتشارات لوتوس Pvt. Ltd. ) نوشته دکتر Vasudha Apte ( استاد و دانشمند - پزشکی قانونی، هند ) که به زبان مراتی نوشته شده حاوی اطلاعات در مورد ۱۳۰ روش مختلف برای تحقیقات قانونی است. [ ۸] [ ۹]