علوم خاک ( Soil Science ) دانش مطالعه خاک، بر اساس خصوصیات فیزیکی ( مانند بافت یا ساختمان ) ، شیمیایی ( مانند هدایت الکتریکی محلول خاک و میزان سدیم موجود ) و زیستی آن است. [ ۱] [ ۲] دانش خاک شناسی خاک را به عنوان ترکیب طبیعی بسیار پیچیده، که از هوازدگی فیزیکی و بیوشیمیایی به وجود آمده مورد بررسی قرار می دهد. [ ۳] یک پدولوژیست خاک را به عنوان یک ترکیب مطالعه می کند و کاربردهای آن را مد نظر قرار نمی دهد. خاکشناسی به ما کمک می کند بهترین کاربرد ممکن را برای خاک های مناطق مختلف تعیین نماییم، از آن حفاظت کنیم و کیفیت آن را افزایش دهیم. علاوه بر این، خاکشناسی شیوه های کشت بدون خاک گیاهان ( کشت هایدروپونیک ) را نیز در بر می گیرد. پژوهشگران رشته خاکشناسی با بررسی مواد و شرایط مورد نیاز زندگی گیاهان، امکان رشد گیاه در محیط های بدون خاک را فراهم می کنند.
کارشناسان خاکشناس میزان مواد غذایی موجود در خاک های مناطق مختلف را بررسی می کنند و بهترین راه افزایش میزان مواد مورد نیاز و کاهش آثار سوء موادی که میزان آن از حد طبیعی بیشتر است را بیان می کنند و در صورتیکه خاک از لحاظ مواد غذایی متعدد دچار کمبود باشد، راه حل های ترکیبی ( مانند کود فسفات آمونیوم ) ارائه می دهند.
خاکشناسان می توانند با شیوه های غیرعادی، مثلاً با اضافه نمودن گچ به خاک سدیمی و شستشوی مداوم آن، ساختار شیمیایی و با شخم مناسب و اضافه نمودن کودهای گیاهی به خاک، ساختار فیزیکی آن را بهبود بخشند. آن ها گیاهان و جاندرانی را که می توانند باعث بهبود کیفیت خاک از نظر شیمیایی یا فیزیکی شوند را براساس نوع خاک پیشنهاد می کنند؛ مثلاً برای خاک هایی که دارای کمبود نیتروژن هستند شبدر یا یونجه پیشنهاد می کنند و برای خاک هایی که به شدت فشرده شده اند ولی ساختار شیمیایی مناسبی دارند کرم خاکی پیشنهاد می کنند.
دانش خاک شناسی خاک هارا از دو جنبه تحت بررسی می دهد و بر همین اساس به دو رشته تقسیم می شود.
• - پدولوژی یا خاک پژوهی خاک ها را به عنوان مواد طبیعی بسیار پیچیده، که از هوازدگی فیزیکی و زیست شیمیایی به وجود آمده مورد بررسی قرار می دهد. یک پدولوژیست خاک را به عنوان یک ترکیب مطالعه می کند و کاربردهای آن را مد نظر قرار نمی دهد.
• - ادافولوژی خاک را به عنوان محیط زیست، رشد و نمو گیاهان مورد بررسی قرارمی دهد. ادافولوژیست ها ویژگی های خاک را از دیدگاه حاصلخیزی مورد بررسی قرار می دهند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکارشناسان خاکشناس میزان مواد غذایی موجود در خاک های مناطق مختلف را بررسی می کنند و بهترین راه افزایش میزان مواد مورد نیاز و کاهش آثار سوء موادی که میزان آن از حد طبیعی بیشتر است را بیان می کنند و در صورتیکه خاک از لحاظ مواد غذایی متعدد دچار کمبود باشد، راه حل های ترکیبی ( مانند کود فسفات آمونیوم ) ارائه می دهند.
خاکشناسان می توانند با شیوه های غیرعادی، مثلاً با اضافه نمودن گچ به خاک سدیمی و شستشوی مداوم آن، ساختار شیمیایی و با شخم مناسب و اضافه نمودن کودهای گیاهی به خاک، ساختار فیزیکی آن را بهبود بخشند. آن ها گیاهان و جاندرانی را که می توانند باعث بهبود کیفیت خاک از نظر شیمیایی یا فیزیکی شوند را براساس نوع خاک پیشنهاد می کنند؛ مثلاً برای خاک هایی که دارای کمبود نیتروژن هستند شبدر یا یونجه پیشنهاد می کنند و برای خاک هایی که به شدت فشرده شده اند ولی ساختار شیمیایی مناسبی دارند کرم خاکی پیشنهاد می کنند.
دانش خاک شناسی خاک هارا از دو جنبه تحت بررسی می دهد و بر همین اساس به دو رشته تقسیم می شود.
• - پدولوژی یا خاک پژوهی خاک ها را به عنوان مواد طبیعی بسیار پیچیده، که از هوازدگی فیزیکی و زیست شیمیایی به وجود آمده مورد بررسی قرار می دهد. یک پدولوژیست خاک را به عنوان یک ترکیب مطالعه می کند و کاربردهای آن را مد نظر قرار نمی دهد.
• - ادافولوژی خاک را به عنوان محیط زیست، رشد و نمو گیاهان مورد بررسی قرارمی دهد. ادافولوژیست ها ویژگی های خاک را از دیدگاه حاصلخیزی مورد بررسی قرار می دهند.
wiki: علوم خاک