علوم اعصاب

علوم اعصاب یا نوروساینس ( به انگلیسی: Neuroscience ) دانش مطالعهٔ دستگاه یا سامانه عصبی و زیرشاخه ای چندرشته ای از زیست شناسی است که با بهره گیری از فیزیولوژی، آناتومی، زیست شناسی تکاملی و زیست شناسی سلولی و مولکولی، مدل سازی ریاضی و روان شناسی به درک ویژگی های نورون ها و مدارهای عصبی می پردازد. به طور سنتی علوم اعصاب یکی از زیر شاخه های پزشکی و زیست شناسی و داروسازی شناخته می شد. به هر رو این دانش اکنون یک دانش میان رشته ای است و در واقع با دیگر رشته های دانش مانند روان شناسی، شیمی، رایانه، مهندسی، زبان شناسی، ریاضی؛ پزشکی، فیزیک و فلسفه همکاری دارد.
پرسش هایی مانند:
مغز چیست و چگونه کار می کند و در زمان های مختلف چه واکنشی از خود نشان می دهد؟
چرا مردم احساسات دارند؟
در حین بروز احساسات، چه تغییراتی در مغز رخ می دهد؟
علت های ریشه ای اختلال های روانی و عصبی و …
طراحی دارو ودرمان بیماری های عصبی و سرطان ها و …
به دنبال افزایش تعداد دانشمندانی که در این حوزه فعالیت می کنند، بنیادهای عصب شناسی بزرگ، انجمن هایی را برای دانشمندان علوم اعصاب و محققان تشکیل داده اند. برای مثال، انجمن بین المللی تحقیقات مغزی در سال ۱۹۶۰ میلادی، جامعه بین المللی شیمی مغز و اعصاب در سال ۱۹۶۳، جامعه اروپایی مغز و رفتار در سال ۱۹۶۸ و انجمن عصب شناسی در سال ۱۹۶۹ پایه گذاری شد.
علوم اعصاب کوششی برای شناخت و درک دستگاه عصبی، شامل مغز، نخاع و سلول های حسی یا نرون ها در سراسر بدن است. این دانش، میدان کمابیش نوینی است که به رشد، ساختار، ترکیب شیمیایی، عملکرد و آسیب شناسی دستگاه عصبی می پردازد.
پژوهش ها در زمینه کارکرد عصبی، پیشینه بلندی داشته و بسیاری بنیانگذار این علم را ابن هیثم می دانند. وی در کتاب المناظر، توصیف بسیار دقیقی از مسیر بینایی انسان و نحوه عملکرد آن آورده است.
در قرن ۱۸ نیز فریتسچ و هیتزیک گزارش کردند که تحریک الکتریکی نواحی خاصی از قشر مغز حیوانات باعث حرکت می گردد. بروکا و ورنیکه نیز پزشکانی بودند که در مطالعات مجزای خود از طریق کالبد شکافی نشان دادند که آسیب به نواحی خاصی از مغز، با نقایص و آسیب های زبانی همراه است.
در همان زمان هوجلینگز جکسون اظهار داشت که در کارکردهای پیچیده ای نظیر درک، زبان و کارهای اجرایی، نواحی مختلفی از مغز درگیر است ( لاندی - اکمن، ۲۰۰۲ )