علنکد

لغت نامه دهخدا

علنکد. [ ع َ ل َ ک َ ] ( ع ص ) درشت و رست و سخت. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). نون آن زائد است. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس