علمبه

لغت نامه دهخدا

علمبه. [ ع َ ل َ ب َ / ب ِ ] ( اِ ) چوب بلند. چوب باریک و بسیار بلند.
- درازعلمبه ؛ بسیار طویل بی اندام. در تداول مردم تهران «درازاَلنگه » گفته شود.

فرهنگ فارسی

چوب بلند چوب باریک و بسیار بلند

پیشنهاد کاربران

بپرس