علماد

لغت نامه دهخدا

علماد. [ ع ِ ] ( ع اِ ) گروهه ریسمان. ( منتهی الارب ). کلابه. ( ناظم الاطباء ).آنچه بافته را بر آن گروهه کنند. ( از اقرب الموارد ). علمادة. ج ، عَلامدة، عَلامید. رجوع به علمادة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس