علم مسیحی

علم مسیحی ( به انگلیسی: Christian Science ) عبارت از مجموعه باورها و آدابی متعلق به خانواده ای متافیزیکی از جنبش های نوپدید دینی مسیحیت است. این باورها در قرن نوزدهم در ایالت های نیو انگلند آمریکا توسط مری بیکر ادی، که در کتابش علم و سلامت ( ۱۸۷۵ ) استدلال کرد که بیماری توهمی است که به صِرفِ دعا می توان اصلاحش کرد، ایجاد شده است. این کتاب در کنار کتاب مقدس متن اصلی کریسچن ساینس شد، و تا سال ۲۰۰۱ نه میلیون نسخه از آن به فروش رفت. ادی و ۲۶ تن از پیروانش در ۱۸۷۹ مجوز گرفتند تا کلیسای مسیح، ساینتیست را بنیان گذارند و در سال ۱۸۹۴ کلیسای مادر در بوستن ماساچوست ساخته شد. تا سال ۱۹۳۶ کریسچن ساینس سریع الرشدترین دین در آمریکا شد و ۲۷۰٬۰۰۰ عضو داشت رقمی که تا سال ۱۹۹۰ کاهش یافت و به فقط ۱۰۰۰۰۰ نفر رسید. این کلیسا با روزنامه اش، کریسچن ساینس مانیتور، که بین سالهای ۱۹۵۰ و ۲۰۰۲ هفت پولیتزر برده و اتاق مطالعه هایش که در ۱۲۰۰ شهر به روی عموم باز هستند شناخته می شود. ادی کریسچن ساینس را بازگشتی به «مسیحیت اولیه و عنصر از دست رفتهٔ شفاگر آن» خوانده است. به طور خاص، باورمندان به آن به شکل رادیکالی از ایدئالیسم معتقدند، و باور دارند واقعیت تنها معنویست و جهان ماده یک توهم است. آنها به این نیز باور دارند که بیماری یک اشتباه ذهنیست تا یک اختلال فیزیکی و بیمار نباید با دارو، بلکه با نوعی از نیایش که در پی اصلاح باورهای ایجاد کننده توهم نقص سلامتی است اصلاح شود. این کلیسا کریسچن ساینتیست ها را اجبار نمی کند از همه مراقبت های پزشکی دوری کنند - پیروان آن از دندانپزشک، اپتومتریست، پزشک زنان، پزشک استخوان های شکسته و در صورت اجبار قانونی از واکسیناسیون استفاده می کنند - ولی معتقدند که دعای کریسچن ساینسی بیشتر از همه زمانی مؤثر است که با پزشکی ترکیب نشود. خودداری از درمان پزشکی بین دهه های ۱۸۸۰ و ۱۹۹۰ منجر به مرگ تعدادی از پیروان و فرزندانشان شده است. والدین و دیگران به خاطر قتل نفس یا بی توجهی محاکمه و در موارد اندکی محکوم شده اند.