علم خوان

لغت نامه دهخدا

علم خوان. [ ع ِخوا / خا ] ( نف مرکب ) درس خوان و محصل علم. ( ناظم الاطباء ). خواننده علم. آنکه دانش بخواند :
علم خوان همچو علم دان نبود
زآنکه جان آفرین چو جان نبود.
سنائی.
علم دان خاصه خدای بود
علم خوان شوخ و نرگدای بود.
سنائی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که علم فرا گیرد آن که در پی دانش بر آید محصل .
درس خوان و محصل علم

پیشنهاد کاربران

بپرس