علم خوان. [ ع ِخوا / خا ] ( نف مرکب ) درس خوان و محصل علم. ( ناظم الاطباء ). خواننده علم. آنکه دانش بخواند : علم خوان همچو علم دان نبودزآنکه جان آفرین چو جان نبود.سنائی.علم دان خاصه خدای بودعلم خوان شوخ و نرگدای بود.سنائی.