[ویکی فقه] علم امامان (قرآن). این مقاله درباره علم امامان علیهم السّلام به حقایق و معارف قرآن است.
امامان معصوم علیهم السّلام از حقایق و معارف قرآن آگاهی دارند:و یقول الذین کفروا لست مرسلا قل کفی بالله شهیدا بینی و بینکم و من عنده علم الکتـب. آنها که کافر شدند می گویند: «تو پیامبر نیستی!» بگو: «کافی است که خداوند، و کسی که علم کتاب (و آگاهی بر قرآن) نزد اوست، میان من و شما گواه باشند!»در این که «من» در «من عنده علم الکتاب» چه کسی و مقصود از کتاب چیست، اختلاف است. برخی «من» را علمای اهل کتاب دانسته اند؛ ولی چون سوره، مکی است و هنوز هیچ یک از علمای اهل کتاب، اسلام نیاورده اند، معنا ندارد قرآن، مشرکان را برای اثبات وحی بودن خود به اهل کتاب ارجاع دهد. برخی دیگر، «الکتاب» را قرآن دانسته اند. در این صورت، آیه مزبور که در پایان سوره آمده، با آیه اول سوره «تلک آیات الکتاب...» و آیه ای که در اواسط سوره آمده «افمن یعلم انما انزل الیک من ربک الحق کمن هو اعمی» ارتباط دارد و درصدد اثبات حقانیت قرآن و رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم است؛ بنابراین، «من» در «من عنده علم الکتاب» باید کسی باشد که به معارف قرآن آگاه است. چنین عالمی در روایات، بر امام علی علیه السّلام و دیگر امامان معصوم علیهم السّلام تطبیق شده است.
تفسیر آیه
در آخرین آیه مورد بحث (همانگونه که این سوره در آغاز از نام قرآن و کتاب الله شروع شده ) با تاکید بیشتری روی معجزه بودن قرآن ، سوره رعد را پایان می دهد، و می گوید: ((این کافران می گویند تو پیامبر نیستی )) (و یقول الذین کفروا لست مرسلا). هر روز بهانه ای می تراشند، هر زمان تقاضای معجزه ای دارند و آخر کار هم باز می گویند تو پیامبر نیستی !در پاسخ آنها بگو همین کافی است که دو کس میان من و شما گواه باشد یکی الله و دیگری کسانی که علم کتاب و آگاهی از قرآن نزد آنها است ! (قل کفی بالله شهیدا بینی و بینکم و من عنده علم الکتاب ). هم خدا می داند که من فرستاده اویم ، و هم آنها که از این کتاب آسمانی من یعنی قرآن آگاهی کافی دارند، آنها نیز به خوبی می دانند که این کتاب ساخته و پرداخته مغز بشر نیست، و جز از سوی خدای بزرگ امکان ندارد نازل شده باشد، و این تاکیدی است مجدد بر اعجاز قرآن از جنبه های مختلف که ما شرح آنرا در جاهای دیگر مخصوصا در کتاب قرآن و آخرین پیامبر داده ایم .بنابر آنچه در بالا گفتیم منظور از من عنده علم الکتاب ، آگاهان از محتوای قرآن مجید است. در بسیاری از روایات آمده است که منظور از من عنده علم الکتاب علی بن ابی طالب (علیهالسلام ) و ائمه هدی است.
امامان معصوم علیهم السّلام از حقایق و معارف قرآن آگاهی دارند:و یقول الذین کفروا لست مرسلا قل کفی بالله شهیدا بینی و بینکم و من عنده علم الکتـب. آنها که کافر شدند می گویند: «تو پیامبر نیستی!» بگو: «کافی است که خداوند، و کسی که علم کتاب (و آگاهی بر قرآن) نزد اوست، میان من و شما گواه باشند!»در این که «من» در «من عنده علم الکتاب» چه کسی و مقصود از کتاب چیست، اختلاف است. برخی «من» را علمای اهل کتاب دانسته اند؛ ولی چون سوره، مکی است و هنوز هیچ یک از علمای اهل کتاب، اسلام نیاورده اند، معنا ندارد قرآن، مشرکان را برای اثبات وحی بودن خود به اهل کتاب ارجاع دهد. برخی دیگر، «الکتاب» را قرآن دانسته اند. در این صورت، آیه مزبور که در پایان سوره آمده، با آیه اول سوره «تلک آیات الکتاب...» و آیه ای که در اواسط سوره آمده «افمن یعلم انما انزل الیک من ربک الحق کمن هو اعمی» ارتباط دارد و درصدد اثبات حقانیت قرآن و رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم است؛ بنابراین، «من» در «من عنده علم الکتاب» باید کسی باشد که به معارف قرآن آگاه است. چنین عالمی در روایات، بر امام علی علیه السّلام و دیگر امامان معصوم علیهم السّلام تطبیق شده است.
تفسیر آیه
در آخرین آیه مورد بحث (همانگونه که این سوره در آغاز از نام قرآن و کتاب الله شروع شده ) با تاکید بیشتری روی معجزه بودن قرآن ، سوره رعد را پایان می دهد، و می گوید: ((این کافران می گویند تو پیامبر نیستی )) (و یقول الذین کفروا لست مرسلا). هر روز بهانه ای می تراشند، هر زمان تقاضای معجزه ای دارند و آخر کار هم باز می گویند تو پیامبر نیستی !در پاسخ آنها بگو همین کافی است که دو کس میان من و شما گواه باشد یکی الله و دیگری کسانی که علم کتاب و آگاهی از قرآن نزد آنها است ! (قل کفی بالله شهیدا بینی و بینکم و من عنده علم الکتاب ). هم خدا می داند که من فرستاده اویم ، و هم آنها که از این کتاب آسمانی من یعنی قرآن آگاهی کافی دارند، آنها نیز به خوبی می دانند که این کتاب ساخته و پرداخته مغز بشر نیست، و جز از سوی خدای بزرگ امکان ندارد نازل شده باشد، و این تاکیدی است مجدد بر اعجاز قرآن از جنبه های مختلف که ما شرح آنرا در جاهای دیگر مخصوصا در کتاب قرآن و آخرین پیامبر داده ایم .بنابر آنچه در بالا گفتیم منظور از من عنده علم الکتاب ، آگاهان از محتوای قرآن مجید است. در بسیاری از روایات آمده است که منظور از من عنده علم الکتاب علی بن ابی طالب (علیهالسلام ) و ائمه هدی است.
wikifeqh: علم_امامان_(قرآن)