علم الدین برزانی. [ ع َ ل َ مُدْ دی ن ِ ب َ ] ( اِخ ) ابوالقاسم بن محمدبن یوسف ، مشهور به حافظ کبیر. او را کتابی است مفصل در علم حدیث در بیست مجلد. وی در سال 739 هَ. ق. وفات کرد. ( از حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 265 ). مؤلف کشف الظنون بنام «علم الدین حافظ برزالی » آورده که ذیلی بر ذیل ابن الجزری بر مرآةالزمان فی تاریخ الاعیان نگاشته است.
